سرویس تاریخ و سیاست خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): کتاب «تاریخ اساطیری ایران» یکی از آثار ژاله آموزگار و از آن دسته کتاب‌هاست که به‌صورت روشمند و با زبانی ساده و قابل‌فهم، به‌عنوان منبع موثق مطرح است. مولف در این کتاب به زبانی ساده تاریخ اساطیری ایران را با تکیه بر متن‌های کهن ایران به رشته تحریر کشیده است. به مناسبت زادروز وی نگاهی گذرا داریم به کتاب «تاریخ اساطیری ایران» که از سوی انتشارات سمت به چاپ بیست‌ودوم رسیده است.

در این کتاب نخست درباره واژه «اسطوره» و نحوه به وجود آمدن اساطیر و منافع اسطوره‌شناسی شرحی بیان شده، سپس منابع اساسی برای تدوین اساطیر ایران را معرفی کرده است. مطالب بعدی کتاب درباره اقوام هند و اروپایی و هند و ایرانی و اساطیر مربوط به آن است که پس از آن، مبحث آفرینش از دیدگاه اساطیر ایرانی طی چهارده دوره سه هزار ساله، با این مختصات بررسی می‌شود: مرحله اول، به دو قلمرو «اورمزدی» و «اهریمنی» تقسیم شده و از امشاسپندان و ایزدان و دیوان سخن به میان آمده است.

مرحله دوم، درباره آفرینش پیش‌نمونه‌های گیتی است. حمله اهریمنی، سرنوشت پیش‌نمونه‌ها، نخستین زوج آدمی و رویدادهای سلسله پیشدادیان و کیانیان مربوط به مرحله سوم است. در مرحله چهارم، از آمدن زرتشت، فرزندان موعود او و سرنوشت پایانی جهان، بنا بر اسطوره ایران، سخن رفته است. این کتاب تاکنون ۲۲ نوبت از سوی انتشارات سمت تجدید چاپ شده است.

دکتر ژاله آموزگار، استاد بازنشسته فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران، دانشگاه تهران، پژوهشگر، نویسنده و مترجم و عضو وابسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی در ۱۲ آذر ماه ۱۳۱۸ در خوی متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش به پایان رساند و در سال ۱۳۳۵ از دبیرستان ایراندخت فارغ التحصیل شد. سپس در دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز به تحصیل پرداخت. در سال ۱۳۳۸ با رتبه ممتازی فارغ‌التحصیل شد و در فاصله سال‌های ۱۳۳۸-۱۳۴۲ در مدارس تهران، نیشابور و کاشمر به تدریس پرداخت.

وی برای ادامه تحصیلات عالیه با استفاده از راتبه (بورس) تحصیلی عازم کشور فرانسه شد و در رشته فرهنگ و زبان‌های باستانی در دانشگاه سوربن مشغول تحصیل شد و از محضر استادان بنامی چون پروفسور پی‌یر دومناش، اوبن، ژیلبر لازار و امیل بنونیست بهره برد و به مطالعه و تحقیق پرداخت و سرانجام در سال ۱۳۴۶ با گذراندن رساله دکتری خود با عنوان ادبیات زرتشتی موفق به دریافت مدرک دکتری شد. دکتر آموزگار پس از پایان تحصیل در فرانسه و بازگشت به ایران در بنیاد فرهنگ ایران مشغول به کار شد و کار پژوهش بر روی دینکرد پنج، از متون پهلوی، را آغاز کرد. دکترآموزگار از سال ۱۳۴۹ در گروه فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول به کار شد و سال‌ها به عنوان همکار استاد فقید دکتر احمد تفضلی به فعالیت‌های علمی و پژوهش بر روی تاریخ ایران قبل از اسلام به ویژه حوزه اساطیر و زبان‌های باستانی و تدریس و تألیف و ترجمه پرداخت.