علی اصغر حداد،مترجم برخی از آثار فرانتس کافکا، در گفت و گو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، این نویسنده را هنرمندی توانا دانست که با تار جادویی خویش، زوایای پنهان روح آدمی را آشکار می‌کرد.

حداد زندگی کافکا را از نگاه بیرونی آرام و از درون متلاطم دانست و توضیح داد: کافکا زندگی‌ای به ظاهر آرام داشت. چهل سال و 11 ماه زندگی کرد. او از عمر کوتاه خویش، 16 سال و 6 ماه را صرف درس و مدرسه کرد و 14 سال و 8 ماه سرگرم کار اداری بود و هرگز ازدواج نکرد.

این مترجم ادامه داد: اما زوایای پنهانی وجود داشت که زندگی کافکا را متلاطم می‌کرد. او سه بار قصد داشت ازدواج کند و هر سه بار ناکام ماند. خیلی زود و در 39 سالگی بازنشسته شد و در 41 سالگی در حالی که مدتی در آسایشگاه بستری بود بر اثر بیماری سل چشم از جهان فرو بست. اکثر آثار خود را نیمه تمام رها کرد و حتی توصیه کرد که پس از مرگ تمام آثارش را نابود کنند.

حداد در مورد آثار باقی از مانده این نویسنده تصریح کرد: تنها 9 اثر از نوشته‌های کافکا را می‌توان به مفهوم کلی یک داستان دانست. این 9 داستان تنها چیزی در حدود 300 صفحه چاپی ر ااشغال کرده است و علاوه بر آن‌ها نوشته‌های ادبی و رمان‌ها نیمه تمام این نویسنده نیز تنها 3000 صفحه چاپی را اشغال می‌کنند،‌ اما این 3300 صفحه ده‌ها برابر حجم خود حرف و حدیث و تفسیر و ترجمه آفریده‌اند.

مترجم «محاکمه»، در مورد بازتاب جهانی آثار کافکا ادامه داد: در کتابخانه‌های اروپایی، قطر کتاب‌هایی که در مورد این 3300 صفحه نوشته کافکا وجود دارد،‌ از چند متر نیز فراتر می‌رود. صد‌ها رساله آکادمیک در مورد او تالیف شده و اگر در اینترنت واژه کافکا را جستجو کنیم، بیش از 130 هزار موضوع به دست می‌آید و این دو برابر تعداد موضوعاتی است که از نویسندگانی همانند هنری بوگارت می‌توان یافت.

حداد معتقد است قشر کتابخوان فارسی زبان با آثار کافکا، نوعی همسویی احساس می‌کنند. وی در این مورد توضیح می‌دهد: شاید علاقه ما ایرانی‌ها به آثار کافکا از آنجا ناشی می‌شود که این نویسنده با استادی تمام زوایای پنهان روح آدمی را می‌کاود و آشکار می‌سازد و این امر موجب می‌شود که خواننده فارسی زبان با آثار این نویسنده احساس نوعی همسویی داشته باشد.

این مترجم کافکا را هنرمندی خواند که با تار جادویی می‌نواخت و اضافه کرد:کافکا جهان ما را توصیف می‌کند. با واقع گرایی غیر قابل درک خود و با همان سبکی که "کافکایی" خوانده می‌شود، حقیقت‌های انسانی و موضوعات درونی انسان را در مقابل چشم خواننده به تصویر می‌کشد.

حداد نوشته‌های کافکا را داراي بعد‌هاي متفاوت دانست و ادامه داد:آثار این نویسنده یک بعد و یک جنبه ندارد و به همین علت نمی‌توان به راحتی نوشته‌های او را به یک مکتب خاص نسبت داد. چنانکه برخی از آثار او تفسیر مذهبی دارند و مثلا در رمان «قصر»، قصر را نماد بهشت و آخرت تفسیر می‌کنند و عده‌ای برداشتی کاملا متفاوت دارند.

این مترجم در نهایت، زبان کافکا را بسیار ساده،‌ اما آثار او را بسیار پیچیده دانست و تصریح کرد: زبانی که کافکا به کار می‌برد از لحاظ جمله بندی و انتخاب کلمات بسیار ساده و واقع گرایانه است، اما چیزی که آثار او را مشکل و پیچیده می‌سازد بازی‌های ادبی و زاویه دید آثار و نقش راوی است.


فرانتس کافکا،‌ نویسنده آلمانی اهل چک، 124 سال پیش در روز 3 ژوئیه برابر با 12 خردادماه دیده به جهان گشود.

این نویسنده در ایران برای اولین بار توسط حسن قائمیان و ترجمه داستان «گروه محکومین» صورت گرفت. پس از آن صادق هدایت ترجمه‌هایی از آثار این نویسنده از جمله داستان «مسخ» را منتشر کرد و تفسیری بر روی این آثار نوشت. سپس مترجمینی چون جلال الدین اعلم و برخی دیگر از مرتجمان زبان انگلیسی، آثار کافکا را توسط زبان‌های واسطه به فارسی ترجمه کردند،‌به طوری که از آثار این نویسنده در ایران، گاهی بیش از ده ترجمه وجود دارد.