به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، آیین بزرگداشت عبدالمجید ارفعی پژوهشگر و متخصص زبان‌های باستانی و مترجم منشور کوروش هخامنشی عصر پنجشنبه ۱۹ مهرماه ساعت با حضور جمعی از اهالی فرهنگ در سالن استاد جلیل شهناز خانه هنرمندان برگزار شد.
در این مراسم که با مشارکت خانه هنرمندان ایران و موسسه فرهنگی هنری اشراقی برپا شد؛ رضا امیر خانی نویسنده داستان‌هایی چون «قیدار» و «من او» و حسام الدین ارفعی استاد دانشگاه صحبت کردند.
در این مراسم همچنین پروفسور عبدالمجید ارفعی پس از تشویق حضار که چند دقیقه زمان برد به ایراد سخنان کوتاهی پرداخت و گفت: خود را شایسته این مهربانی نمی‌بینم، خودم را کوچکتر از شما می‌بینم و یکی از هزاران نفری هستم که در این کشور کار می‌کند و حتی یک پله هم از کسی بالاتر نیستم.
او افزود: از وقتی نتوانستم به فرهنگسرا بروم دخترم همه کتاب‌هایم را بسته‌بندی کرد و در نتیجه از دکتر بادامچی که از دوستان بنده هستند خواستم تا تصویری از گل نوشته اکدی که در یکی از مجلدات فرانسوی است برایم بیاورد تا آن را برای شما بخوانم، این کتیبه‌ای است به زبان بابلی کهن که در شوش نوشته شده است، حدود ۵۰۰ گل نبشته از شوش داریم که تعدادی تجاری و اقتصادی است، این کتیبه بر اساس نام‌هایی که دارد متوجه شدیم ۱۵۰۰ تا ۱۶۰۰ پیش از میلاد نوشته شده است این کتیبه هم اکنون در موزه لوور نگهداری می‌شود.
استاد ارفعی در ادامه کتیبه‌ای را به زبان اصلی خواند و ترجمه کرد، متن این کتیبه به شرح زیر است:
«گیلین ادد با طیب خاطر و مهر و محبت، تمام داریی‌هایش که از کار در آمده به همسرش به عنوان هدیه می‌دهد. برای اینکه در طول زندگانی همراه من سخت کار کرده و به همین‌منظور به عنوان هدیه به او می‌دهم.
اگر از میان فرزندانم یکی بگوید که این به عنوان هدیه به مادرش داده نشده، حق ورود به خانه ندارد و هیچ ارثی بدو نمی‌رسد و ترد می‌شود.
برادران باید مقدار وجهی که لازم است به عنوان جهاز به خواهرشان بدهند، این وصیت در محضر خدای داوری و خدای شوش تنظیم شده و ۹ شاهد این را تائید کرده‌اند. سوگند می‌خورم به شاه و کاهن.
پروفسور ارفعی در پایان بیان کرد: چون در دنیای قدیم مُهری نبوده نویسنده برای تائید نوشته‌هایش ناخن شصتش را کنار کتیبه گذاشته است، این نشان می‌دهد زنان و مادران در ناحیه خوزستان از چه منزلتی برخوردار بوده‌اند.
نظر شما