به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتاب «من شیرین ابوعاقله هستم» ترجمه و پژوهش شهریار شفیعی در انتشارات امیرکبیر به چاپ رسیده است.

شیرین ابوعاقله در تاریخ سوم ژانویه ۱۹۷۱ در بیت‌المقدس متولد شد. تنها چهار سال پس از اشغال بیت‌المقدس شرقی توسط اسرائیل، در شرایطی بحرانی و پرتنش به دنیا آمد. در آن زمان، فلسطین در اشغال و مبارزات شدیدی برای آزادسازی خود به‌ویژه در بیت‌المقدس بود. خانواده‌اش که همواره به آرمان‌های فلسطین پایبند بودند نام شیرین را برای او برگزیدند. این انتخاب نمادین نشان‌دهنده امید و آرزوهای بزرگ برای آینده‌ای روشن‌تر در قلب سرزمین فلسطین بود. در دوران کودکی، مسیر زندگی شیرین به ایالت نیوجرسی در ایالات متحده آمریکا کشیده شد، جایی که او توانست تابعیت این کشور را به دست آورد.

او در ابتدا به تحصیل در رشته معماری پرداخت، اما پس از مدت کوتاهی متوجه شد که این رشته با آرزوهای درونی‌اش هم‌خوانی ندارد. شیرین همیشه می‌خواست صدای مردم فلسطین باشد و داستان‌های آنها را به جهان منتقل کند. در نتیجه، مسیر زندگی خود را تغییر داد و وارد عرصه مطبوعات و رسانه‌ها شد. این تصمیم نتیجه علاقه شدید او به موضوعاتی چون حقوق بشر و آزادی فلسطین بود.

شیرین در سال ۱۹۹۳، درست پس از عقد پیمان اسلو و آغاز دوره جدیدی از مذاکرات صلح در منطقه، به حرفه روزنامه‌نگاری وارد شد. او پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، به همکاری با سازمان‌های مردم‌نهاد و رسانه‌های مختلف پرداخت. این دوره‌ها برای شیرین فرصتی مناسب بود تا به‌طور مستقیم با مردم فلسطین در ارتباط باشد و از نزدیک با مشکلات آنها آشنا شود. در سال ۱۹۹۷، در حالی که تنها ۲۶ سال داشت به گروه الجزیره عربی پیوست و دفتر این شبکه خبری را در اراضی اشغالی فلسطین تأسیس کرد.

شیرین به‌خوبی توانست در الجزیره جایگاه خود را پیدا کند و به مدت ۲۵ سال صدای فلسطین را در سراسر جهان به گوش همگان رساند. در این مدت، او همواره در مکان‌هایی حضور داشت که بسیاری از خبرنگاران از حضور در آنجا هراس داشتند. از جنگ‌ها، اشغال‌گری‌ها، تحولات سیاسی تا زندگی روزمره مردم فلسطین، همه و همه موضوعاتی بودند که شیرین با صدای رسا و شجاع خود در مقابل دوربین‌های خبری برای جهانیان به تصویر می‌کشید. به‌ویژه در گزارش‌های خود از مناطق خطرناک و جنگ‌زده، از هیچ‌چیز نمی‌هراسید و همواره برای انتقال حقیقت تلاش می‌کرد.

او علاوه بر گزارشگری از مکان‌های مختلف، با ویژگی‌های منحصر به‌فرد خود در میان همکارانش شناخته می‌شد. شیرین ابوعاقله نه‌تنها در فلسطین بلکه در سطح جهان نیز از احترام ویژه‌ای برخوردار بود. بارها با جلیقه و کلاه ایمنی خبرنگاری در مناطق جنگی و تحت حمله، گزارش‌های خود را از محل‌های خطرناک ارائه می‌داد. حتی در یکی از گزارش‌هایش، هنگامی که در حال پوشش خبری اخراج فلسطینیان از خانه‌هایشان بود مورد حمله با گاز اشک‌آور قرار گرفت و به شدت آسیب دید، اما با این حال هیچ‌گاه از وظیفه‌اش عقب‌نشینی نکرد و همچنان رویدادها را با دقت و شجاعت گزارش می‌کرد.

شیرین با عشق و تعهد ویژه‌ای که به مردم فلسطین داشت، هرجا که احساس می‌کرد که داستانی برای گفتن وجود دارد، حاضر می‌شد؛ خانه‌ها، اردوگاه‌ها، پناهگاه‌ها و مناطق مختلف. او به دنبال گزارش‌کردن از جنبه‌های انسانی و روزمره زندگی مردم فلسطین بود. برای او مهم نبود که این گزارش‌ها ممکن است از دیدگاه برخی، برای یک خبرنگار با تجربه و شناخته‌شده همچون او مناسب نباشد، زیرا شیرین می‌دانست که باید همواره صدای مردم مظلوم فلسطین را به گوش جهانیان برساند.

چهره شیرین برای بسیاری از مردم فلسطین و اعراب منطقه به نمادی از مقاومت، شجاعت و فداکاری تبدیل شد. او به‌ویژه در میان مخاطبان الجزیره عربی و دیگر شبکه‌های خبری که به مسائل فلسطین می‌پرداختند، به‌عنوان «صدای فلسطین» شناخته می‌شد. در طول ۲۵ سال فعالیت خبری، شیرین در موقعیت‌های مختلف به تصویر کشیدن واقعیت‌های تلخ و غم‌انگیز فلسطین پرداخت. او توانست با صدای رسا و آرامش‌بخش خود مشکلات فلسطینی‌ها را با جهان به اشتراک بگذارد.

بسیاری از مردم می‌گویند که مرگ انسان‌ها باعث قداست آنها می‌شود، اما در مورد شیرین ابوعاقله، این موضوع صدق نمی‌کند. او پیش از مرگ و با قلم و بیان خود قداست یافته بود. شیرین به‌واسطه گزارش‌هایش و شجاعت‌های بی‌نظیرش در مقابل دوربین نه‌تنها در دل مردم فلسطین بلکه در قلب تمامی آزادی‌خواهان جهان جای گرفت.

در نهم مه سال ۲۰۲۲، شیرین در حال آماده‌سازی پروژه‌ای درباره روز نکبت بود، روزی که از آغاز آن فلسطینی‌ها برای همیشه مجبور به ترک خانه‌هایشان شدند. او هیچ‌گاه تصور نمی‌کرد که روزی به‌طور ناگهانی از دنیا برود و نتواند این گزارش را به اتمام برساند. صبح روز یازدهم مه خبر کشته شدن شیرین ابوعاقله به گوش مردم رسید و همه را در بهت و حیرت فرو برد. او که به‌عنوان یکی از معتبرترین روزنامه‌نگاران فلسطینی شناخته می‌شد، به‌طور همیشگی در تاریخ روزنامه‌نگاری و مبارزات فلسطین ماندگار شد.

پس از شهادت شیرین، واکنش‌ها در سراسر جهان بی‌سابقه بود. مردم فلسطین در سراسر جهان تظاهرات کردند و به‌ویژه در فضای مجازی، اخبار و عکس‌های شیرین به‌سرعت در حال گسترش بود. در همان روزی که شیرین ترور شد، هزاران نفر مقابل منزل او تجمع کردند و سرودهای ملی و حماسی فلسطین را سر دادند. باوجود تلاش‌های نظامیان صهیونیستی برای متوقف کردن این تجمعات، صدای مردم فلسطین هرگز خاموش نشد.

شیرین ابوعاقله به همه آموخت که باید برای دفاع از حقوق و سرزمین‌های مظلوم ایستاد و جان خود را فدای آرمان‌هایی کرد که به آنها باور داشتیم. او یاد داد که چگونه می‌توان در کنار نقش‌های خانوادگی و اجتماعی، از حقوق بشر و آزادی نیز دفاع کرد. شیرین در دل مردم فلسطین و در قلب همه کسانی که آرمان آزادی فلسطین را در سر دارند، جاودانه خواهد ماند.

در بخشی از کتاب می خوانیم:

«تشکیلات خودگردان فلسطین، بالاترین نشان ملی_مدال ستاره قدس را بعد از شهادت شیرین ابوعاقله، به او اعطا کرد. این جایزه به کسانی تعلق می‌گیرد که به طور قابل توجهی به فلسطین و مردمش خدمت کرده باشند. دانشگاه بیرزیت، دانشگاه‌های آمریکایی در بیروت، جنین و رام الله، دانشگاه یرموک و دانشگاه بیت‌لحم اعلام کردند که به افتخار شیرین، بورسیه رشته رسانه را فراهم خواهند کرد. علاوه بر این، دانشگاه بیرزیت اعلام کرد، جایزه سالانه شیرین ابوعاقله را برای معرفی دستاوردهای برجسته در رسانه برگزار خواهد کرد و این جایزه، به خبرنگاران و روزنامه‌نگاران فلسطینی که زندگی تحت اشغال اسرائیل را پوشش می‌دهند، سالانه در ۱۱ می اعطا خواهد شد.»

کتاب «من شیرین ابوعاقله هستم» با پژوهش و ترجمه شهریار شفیعی در ۱۲۶ صفحه با شمارگان یک هزار نسخه از سوی انتشارات امیرکبیر منتشر شده است.