نوش‌آفرین انصاری در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) نبود نام مشاهیر و مفاخر ادبیات معاصر را در کتاب‌های درسی، فاجعه دانست و گفت: یکی از مشکلات اصلی در این باره این است که در مدارس به فرهنگ و ادبیات و کتابخوانی اهمیت لازم داده نمی‌شود. من به عنوان کتابدار و کسی که در حدود 50 سال است در این زمینه کار می‌کنم، اولین نگاهم همیشه به کتابخانه‌های مدارس بوده است. گاهی برایم قابل باور نیست که مدارس حرف‌های سطحی در این زمینه می‌زنند، ولی در اصل با گرفتن پول‌های کلان از والدین فقط کسانی را تربیت می‌کنند که رتبه بیاورند و در کنکور قبول شوند.
وی با بیان اینکه کتابخانه قلب مدرسه است، گفت: بخش بسیار مهمی که در ذهن کتابداران و کارشناسان ادبیات کودک مطرح می‌شود، بخش مرجع است. کتاب‌های مرجع مجموعه‌هایی هستند که می‌توانند شادمانی بسیاری در کودک بیافرینند. یک اطلس جغرافیایی می‌تواند ارتباط کودک را با جهان برقرار کند. دانشنامه‌ها نیز منابع بسیار مهمی هستند که اطلاعات کوتاه و دقیق را با تصاویر زیبا در اختیار دانش آموزان قرار دهند که هم اکنون جای این منابع در کتابخانه‌های مدارس خالی است.
دبیر شورای کتاب کودک افزود: مشکل اینجاست در کشور ما (در تمام کشورهای جهان هم این مساله وجود دارد) که به ادبیات کودک نگاه بازاری دارند و این گروه سنی منبعی برای درآمد محسوب می‌شود. هر چند کتاب‌های کم مایه و بی محتوا و به تعبیری بازاری و بی‌ارزش در همه جای دنیا فراوان است، ولی در کنارش نهادهایی هستند که با گزینش سعی می‌کنند کتاب با کیفیت خوب وارد بازار و حتی مدارس شود.
انصاری با بیان اینکه ناشران امروز بیش از هر زمانی برای تولید آثار فاخر به حمایت نیاز دارند، گفت: به هر حال این حمایت‌ها ناشر را دلگرم می‌کند که کار بهتری ارائه دهد. در جهان دفتر بین‌المللی کتاب برای نسل جوان تلاش می‌کند موضوع کیفیت کتاب را در میان اقشار جا بیندازد. در ایران هم ادبیات فارسی در سطح بالایی قرار دارد، اما واقعیت این است که مسئولان آن را به درستی معرفی نکرده‌اند و ناشران، نویسندگان، مترجمان و شاعرانی که علاقه‌مند هستند نیز انگیزه ای ندارند.
وی با تأکید بر ترجمه آثار باارزش برای گروه سنی کودکان و نوجوانان بیان کرد: به نظر من مشکل اصلی این است آثار گرانبهایی را که در جهان وجود دارد، ترجمه نکرده‌ایم. آثاری که می‌تواند فوق‌العاده در انسان سازی مؤثر باشد. در موضوع تصویرسازی و تألیف کوشش‌هایی شده است، ولی باید پذیرفت برای تبادل فرهنگی نیاز است این آثار بیش از این معرفی شود. من معتقدم کودک وقتی دنیای پیرامون خود را کشف می‌کند می‌تواند با کتاب آشنا شود. کودکان داستان را بی نهایت دوست دارند و اگر ما سعی کنیم عشق کودک را به داستان پرورش و او را با آثار خوبی آشنا کنیم، می‌توانیم جامعه‌ای کتابخوان به وجود آوریم.
انصاری در پاسخ به این پرسش که «نخستین کتابی که در کودکی خوانده است چه کتابی بوده است؟»، گفت: اولین کتابی که من خواندم و گاهی اوقات که به ایام کودکی‌ام فکر می‌کنم متوجه تأثیر آن می‌شوم، کتابی با نام «سامبوی سیاه» کوچک است. قبل از این کتاب‌هایی را در اختیار داشتم و قصه‌هایی را شنیده بودم اما این کتاب به دلیل اینکه نظام خانواده در آن بسیار مطرح است، بسیار برایم تأثیرگذار بود.
پیشینه این پرونده در ایبنا
نظر جواد مجابی مهدی غبرایی محمدهاشم اکبریانی نعمت الله سلیمانی محمدمهدی رسولی ابوتراب خسروی سیروس نیرو اسماعیل امینی شهرام اقبال‌زاده حمیدرضا شکارسری و عباس جهانگیریان را در این باره بخوانید
سه‌شنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۳ - ۱۰:۰۰
نظر شما