به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، نشست نقد و بررسی کتاب «تماشاخانه اساطیر» با همکاری خانه تئاتر دانشگاهی عصر روز گذشته (20آذر) با حضور شهرام زرگر-مترجم، سعید اسدی-منتقد هنری، لاله خسروی-محقق هنری، رحیم عبدالرحیم‌زاده-محقق هنری و نغمه ثمینی-نویسنده و پژوهشگر در سرای اهل قلم برگزار شد.
در ابتدا "عبدالرحیم‌زاده" که به عنوان مجری در این نشست حضور داشت، به معرفی این کتاب پرداخت و گفت: تماشاخانه اساطیر شامل هفت فصل است و از رساله دکترای نویسنده با عنوان «تجزیه و تحلیل ظهور کهن‌نمونه‌ها و اساطیر در ادبیات نمایشی ایران، قبل از انقلاب اسلامی» استخراج شده است.
در ادامه "ثمینی"، موضوع محوری این کتاب را ادبیات نمایشی دانست که پیوندی با کهن‌نمونه و اسطوره برقرار می‌کند.
به گفته وی، استراتژی این اثر جمع‌آوری کلیه اساطیر ایران و بین‌النهرین نیست. بلکه در هر حوزه به طور مشخص به مهمترین اسطوره‌ها پرداخته شده و این کتاب با هدف دنبال کردن خط اسطوره و کهن‌الگو در ادبیات نمایشی نوشته شده است.
ثمینی یادآور شد: خوانش اسطوره‌ای و کهن‌نمونه‌ای ِ یک جریان فرهنگی، برما آشکار می‌سازد که با پیشینه فرهنگی‌مان پیوسته‌ایم.
"اسدی" در ادامه، به عمق دانش و تسلط نویسنده به حوزه نظری و بحث عملی این اثر اشاره کرد و ادامه داد: درباره اسطوره و کهن‌نمونه کتاب‌های بسیاری نوشته شده؛ ولی کمتر کسی به صرافت افتاده تا این نظریه‌ها و نمونه‌ها را در حوزه‌های کاربردی‌تر و به ویژه بومی‌تر بیازماید.
وی، با توجه به ابهاماتی که در کتاب وجود دارد، مراجعه مخاطب این اثر را به منابع دیگر ضروری دانست و افزود: تفکیک جنبه‌های خودآگاهانه و ناخودآگاهانه کهن‌الگو در تئاتر معاصر، در این کتاب، لازم بود.
اسدی، طرح موضوع و مربوط کردن تبار فرهنگی ایران به تبار آریایی را در توضیح اساطیر، از بخش‌های جذاب این کتاب دانست.
وی با بیان اینکه کتاب ساختاری کلاسیک دارد، اضافه کرد: نثر نویسنده وقتی به استنباط و نتیجه‌گیری می‌رسد، دگرگون و دچار یک نوع دوگانگی در تحلیل می‌شود.
در ادامه "زرگر" گفت: بخش قابل توجهی از کتاب با اطلاعات وسیع نوشته شده. این کتاب، اثری بسیار مهم است ،اما به بخش قبل از اسلام تا دوره قاجار در این اثر بسیار کم پرداخته شده؛ در حالی که این بخش می‌توانست به بخشی مهم از کتاب تبدیل شود.
"خسروی" نیز ایده استفاده از جدول‌های تفهیمی-کاربردی و خلاصه‌نگاری این کتاب را بسیار مفید ارزیابی کرد و افزود: نویسنده با خواننده صادق است و تمام سیر تحقیقی خود را در این کتاب آشکار می‌سازد.
وی، این کتاب را روش تحقیق و الگوی خوبی دانست و یادآور شد: جای پایان‌بندی و نتیجه‌گیری دو صفحه‌ای در پایان کتاب خالی است.
پنجشنبه ۲۱ آذر ۱۳۸۷ - ۱۱:۴۴
نظر شما