مهدی بیگدلی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره تجربه خود از تصویرگری یک اثر با موضوع دینی گفت: «مهراس و ماجراجویی در قصر» تجربه خیلی جدیدی بود. کمیک برای من بیشتر یادآور کارهای شرکت‌هایی مثل مارول و دی سی و حتی مانگاهای ژاپنی است و این اولین‌بار بود که با یک کمیک با محوریت موضوعات دینی مواجه می‌شدم. به عنوان یک هنرمند از آنجایی که فضای فکری خاصی را باید دنبال می‌کردم، در ابتدا برایم کمی سخت بود که بتوانم هم کمیک‌بودن کار را حفظ کنم و هم اصالت دینی و ملی‌اش را. مهم‌ترین چالش کار برای من ایرانیزه‌کردن شخصیت‌ها بود.
بیگدلی درباره تکنیک استفاده‌شده در تصویرگری این کتاب برای هماهنگی بین تصویر و فضای داستان، بیان کرد: حقیقتاً متوجه شدم بهترین کار این است که زیاد برنامه‌ریزی نکنم. گذاشتم خودش اتفاق بیفتد. هنر یک اتفاق درونی است. ما ذهن توانمندی داریم و خیلی راحت می‌توانیم مفاهیم و تصاویر مختلف را باهم ادغام کنیم و هماهنگی و نظم درست ایجاد کنیم. درواقع نقطه سخت کار اینجا بود که یک کتاب با ساختار غربی ولی با محتوای ایرانی‌اسلامی قرار بود تولید شود و من از این فضا دور بودم؛ ولی تجربه جذاب و جدیدی بود و الان می‌توانم بگویم این کار علاوه بر روند لذت‌بخشی که به عنوان یک اثر هنری داشت، برای من تجربه کاری بسیار آموزنده‌ای هم بود.
یکی از اصلی‌ترین عوامل در تولید کمیک‌استریپ، همکاری و هماهنگی بین تصویرگر و نویسنده است. این تصویرگر درباره نوع تعامل و همکاری خود با بنفشه رسولیان، نویسنده کتاب، عنوان کرد: علی‌رغم تجربه بسیار بالای دوستان در زمینه تولید کتاب کودک و نوجوان، این اولین تجربه انتشارات مهرستان و نویسنده کتاب در حوزه کمیک بود و طبیعتاً ناهماهنگی‌هایی وجود داشت؛ ولی با صبر و اخلاق حرفه‌ای که از عزیزان همکارم شاهد بودم، توانستیم یک‌سری تغییرات و البته حذفیاتی داشته باشیم تا بتوانیم به روند تولید کار کمک کنیم. از عوامل تولید و انتشار کتاب از نویسنده تا اعضای انتشارات مهرستان تشکر می‌کنم که به من اعتماد کردند و فضا را برایم باز گذاشتند تا بتوانم آزادانه کار را جلو ببرم.
تصویرگر کتاب «مهراس و ماجراجویی در قصر» درباره وضعیت حال و آینده کمیک‌استریپ‌های ایرانی نیز گفت: این مسئله، یک موضوع خیلی تازه است و متأسفانه هنوز موانعی وجود دارد. ما باید یاد بگیریم از ظرفیت سبک‌های هنری کشورهای دیگر برای انتقال مفاهیم مختلف استفاده کنیم. نباید موضعی در برابر آن داشته باشیم. کمیک و مانگا برای نسل امروز قالبی به‌شدت جذاب است و چه بهتر که بتوانیم ارتباط‌مان را به وسیله این ابزارها با مخاطبان کودک و نوجوان قوی‌تر کنیم.
او در تکمیل صحبت خود بیان کرد: باید خیلی بیشتر از این‌ها به این موضوع بها داده شود: نه صرفاً به کمیک، بلکه به رشته تصویرگری. ما از نظر فرهنگی نیاز داریم خوراک ذهنی نسل‌های آینده را طوری به آنها دهیم که برایشان جذاب باشد. من به عنوان تصویرگر، موجی از هنرمندان بسیار توانمند را می‌بینم که به حمایت و فرصت نیاز دارند؛ ولی این اتفاق نیفتاده است و هنوز خیلی جا برای پیشرفت وجود دارد. تقریباً می‌توانم بگویم روی نقطه شروع ایستاده‌ایم.
نظر شما