امیرهومن محمدی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، با اشاره به روند نرخ‌گذاری خدمات فعالیت‌های چاپی، عنوان کرد: کتاب، با شمارگان بسیار اندک منتشر می‌شود و در برخی موارد حتی به ۱۰۰ یا ۲۰۰ نسخه هم رسیده است، به همین دلیل ناشران و چاپخانه‌داران به سراغ چاپ دیجیتال یا ریسو می‌روند در شمارگان بیشتر هم که بیش از یک‌هزار نسخه است، معمولاً از دستگاه افست استفاده می‌شود.

وی ادامه داد: اما مسئله اینجا است که در شمارگان یک‌هزار و دو هزار نسخه‌ای هم اغلب دور ماشین پنج‌هزار را پُر نمی‌کند و همین مسئله بهای تمام شده بیشتری را برای ناشر به همراه خواهد داشت.

محمدی با بیان اینکه قیمت کاغذ، بسیار زیاد شده است، افزود: همین مسئله در کنار افزایش قیمت کالاهای مختلف، روی قیمت نهایی کتاب تاثیر زیادی می‌گذارد و سرانه مطالعه را به دلیل قیمت پشت جلد کتاب کاهش می‌دهد.

وی با طرح این موضوع که در حوزه‌های دیگر چاپ بسته‌بندی نیز مشکلات زیادی داریم، گفت: ناآگاهی خیلی از همکاران در محاسبه بهای تمام شده خدمات چاپی، چالش‌های زیادی به همراه دارد، برخی حاضر هستند که به هر قیمتی مشتری بگیرند بدون اینکه بدانند بهای تمام شده مجموعه‌شان چقدر است و با این کار هم به خودشان و هم بازار صدمه می‌زنند.

نائب‌رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنعت چاپ با اشاره به نرخ‌گذاری خدمات ازسوی اتحادیه‌های صنفی، توضیح داد: در صنعت چاپ نیز هر سال یک نرخ‌نامه ازسوی اتحادیه چاپخانه‌داران مصوب می‌شود که بیشتر مبنای کف قیمت است اما دیده شده که بعضی از همکاران حتی این نرخ کف قیمت را هم رعایت نمی‌کنند و اغلب قیمت‌های عجیب و غریبی می‌دهند که مشکلاتی را برای چاپخانه‌ها ایجاد کرده است.

به گفته وی، طی ماه‌های اخیر بسیاری از چاپخانه‌ها به این فکر افتاده‌اند که قیمت‌های خود را اصلاح کنند، این کار مشکل است، چون برای فردی که همیشه درست، و هر سال با نرخ منطقی کار می‌کرده و امروز که تورم بیش از سال‌های پیش است، باز تفاوت نرخ کمتری نسبت به کسی که همیشه قیمت ارزان زده است، خواهد داشت.

خزانه‌دار اتحادیه چاپخانه‌داران تهران همچنین تاکید کرد: اما چاپخانه‌هایی که قیمت ارزان زده‌اند اگر بخواهند خود را به‌روز کنند باید کار را با تفاوت قیمت ۸۰ یا ۹۰ درصدی انجام بدهند و برایشان سخت است که مشتری را مجاب کنند تا با این درصد کار سفارش بدهد اما همکارانی که این مسئله را رعایت کردند، با اختلاف قیمت ۳۰ یا ۴۰ درصدی هم می‌توانند خودشان به سود خوبی برسند و هم اینکه مشتری خود را ناراضی نکنند.

وی با بیان اینکه نرخ‌گذاری ازسوی اتحادیه هیچ حکم اجرایی ندارد و نخواهد داشت، گفت: هیچ‌کس را نمی‌توان مجبور کرد، کار را با این نرخ انجام بدهد؛ معتقدم اتحادیه باید در زمینه بهای تمام شده فرهنگسازی و آموزش‌های لازم انجام بدهد تا چاپخانه‌ها بتوانند بهای تمام شده محصولات خود را محاسبه کنند و بدانند باید چه قیمتی به مشتریان عرضه کنند، تا زیان نکنند.

محمدی ادامه داد: به طور قطع می‌گویم، در این دوره زمانی اگر چاپخانه‌ای به موضوع بهای تمام شده دقت لازم را نداشته باشد و به روال قبلی این کار را انجام دهد، مسلماً نمی‌تواند ادامه بدهد و در آینده نزدیک، محکوم به ورشکستگی خواهد شد.

وی با بیان اینکه نرخ‌گذاری ازسوی اتحادیه در زمینه اجرت کار چاپی در حوزه‌های مختلف است، گفت: در این میان چاپخانه‌ها باید هزینه‌های سربار خود را هم به این مبلغ اضافه کنند، اگر مدت‌دار می‌فروشند این موضوع را مدنظر داشته باشند که نرخ اتحادیه نرخ نقدی است و باید توجه کنند که نرخی که به مشتری می‌دهند باید بیشتر باشد.

محمدی با بیان اینکه در فروش مدت‌دار چاپخانه‌ها اغلب قیمت مقوا را مدت‌دار محاسبه می‌کنند، افزود: اما باید این نکته را در نظر داشته باشند که در محاسبه کار، به شکل مدت‌دار باید هزینه سربار ازجمله هزینه استهلاک را در اجرت‌های چاپخانه در نظر داشته باشند، تجربه نشان می‌دهد، اگر چاپخانه‌ای ۴۰ درصد با ظرفیت کمتر کار کند اما قیمت درست و حساب شده به مشتری بدهد، سودآوری بهتری دارد تا چاپخانه‌ای که سه شیفت کار می‌کند اما با قیمت‌هایی که حساب و کتابی ندارد.

وی استهلاک دستگاه‌ها، خستگی کارکنان و ضرر مالی را نتیجه بی‌توجهی به ارائه خدمات چاپی با قیمت‌های غیرمعتبر دانست و گفت: در این زمینه بار دیگر بر این موضوع تاکید می‌کنم که اتحادیه و تشکل‌های صنفی مرتبط باید برای اعضای خود فرهنگسازی کنند تا به مرور زمان اثرگذار باشد، از سوی دیگر آموزش تعیین بهای تمام شده و مدیریت چاپخانه‌ها می‌تواند به چاپخانه‌داران کمک کند که در تعیین بهای تمام شده خدمات به شکل منطقی‌تر اقدام کنند.