به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، جلسه مشورتی کارگروه صنایع دستی خانه هنرمندان برای تشکیل شورای پژوهشی در معاونت صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی، عصر دیروز دوشنبه 18 آذر، با حضور بهمن نامورمطلق، معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی، مهین سهرابی، عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا، مهدی کشاورز افشار، مدرس تاریخ هنر، امید شیوا، حبیب درخشانی، اصغر ایزدی جیران، محمدرضا مریدی، سجاد باغبان، پروین پرتوی و ناهید عبدی در خانه هنرمندان برگزار شد.
نامورمطلق در این جلسه گفت: یکی از برنامههای معاونت صنایع دستی، راهاندازی بخش پژوهش در این حوزه است. باید در این زمینه بررسی کرد که چگونه مقوله پژوهش میتواند بر تولید و بازرگانی حوزه صنایع دستی تاثیر بگذارد؟
وی افزود: ما به پژوهشهای بنیادین در حوزه صنایع دستی نیازمندیم و برای این منظور باید وارد مطالعات بینارشتهای شویم؛ به عنوان مثال «رساله صنایع میرفندرسکی» یک پژوهش بنیادین در این حوزه است و این فیلسوف در آن زمان وارد مباحث معرفتشناسی صنایع دستی شده بود.
معاون صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی در ادامه با اشاره به این نکته که در ایران معاصر هیچگاه مباحث زیبایی شناسی صنایع دستی مطرح نشده است، گفت: مهمترین دلیل برای پرمخاطب شدن «هنر مدرن» تئوری پردازیهای فلاسفه در مورد آن است؛ صنایع دستی ایران هم حکمت، فلسفه و زیبایی شناسی خاص خود را دارد که لازم است به همت پژوهشگران و تحلیلگران مورد بررسی قرار گیرد و برای عموم مردم عیان شود.
نامورمطلق همچنین اظهار کرد: اگر جلسات پژوهشی برای صنایع دستی در روال صحیح خود انجام شود، تولید و صادرات این صنایع نیز به سمت موقعیت بهتری پیش میروند.
مهدی کشاورز افشار، مدرس تاریخ هنر نیز در این جلسه گفت: مقوله تفکر از صنایع دستی ایران خارج شده است. در غرب حتی در قرون 10 و 11 نیز درباره صنایع دستی کتابها و مقالات بسیار داشتهاند، اما ما کار خاصی در این حوزه تا به امروز انجام ندادهایم.
وی افزود: فرش ایرانی را از یک اثر هنری به یک کالای تجاری صرف تبدیل کردهایم و مدام هم مینالیم که چرا فرشبافی ایرانی در حال نابودی است. ادعای ما این است که ما قرنهاست که صنعت فرشبافی را در کشور خود داریم، اما تاکنون حتی یک جلد کتاب هم درباره رنگهایی که در بافت فرش ایرانی مورد استفاده است، ننوشتهایم.
ناهید عبدی، عضو هیات علمی پژوهشکده هنر فرهنگستان هنر نیز در این جلسه به مشکل نبود مستندنگاری در هنر اشاره کرد و گفت: برای کار تحقیقی باید مستندات بسیار داشت. ما با وجود تاریخ و فرهنگ غنیمان، در حوزههای مختلف، به ویژه هنر و زیر مجموعه آن صنایع دستی، مستندنگاری نداشتهایم.
وی افزود: صنایع دستی ایرانیان یک موضوع تاریخی است که به باورها، اعتقادات و بسیاری از ویژگیهای فرهنگی خاص ایرانیان باز میگردد و این مساله نشان میدهد که باید وارد پژوهشهای میان رشتهای شد.
عبدی همچنین اظهار کرد: ادعای ما این است که نزدیک به 80 سال است که در کشور نظام آکادمیک در حوزه هنر داریم، با وجود این رشتههای آکادمیک ما، همان رشتههای 80 سال پیش یعنی طراحی، نقاشی و... بوده و حتی یک شاخه میانرشتهای نیز به این موارد اضافه نشده است.
اصغر ایزدی جیران، عضو هیات علمی دانشگاه تهران نیز در این نشست گفت: مهمترین مشکل ما در این حوزه درک نشدن درست زیبایی شناسی صنایع دستی است. چرا صنایع دستی ما با وجود ظرافت بسیار، مخاطب و خریدار کمی دارد، اما هنر مدرن غرب پرطرفدار است؟
وی افزود: اگر فلاسفه و محققان حوزه انسان شناسی وارد عرصه پژوهش در صنایع دستی شوند و ظرفیتهای آن را برای مخاطبان نشان دهند، بسیار سریع به نتیجه دلخواه خواهیم رسید.
بهمن نامورمطلق در پایان این نشست پیشنهاد برگزاری همایشی در اسفند جاری (1392) با عنوان «پژوهشِ پژوهش صنایع دستی» را ارایه کرد.
سهشنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۲ - ۱۱:۲۰
نظر شما