یکشنبه ۱۳ بهمن ۱۳۹۲ - ۰۰:۰۰
پیش از انقلاب اسلامی، ناشران مجبور به خودسانسوری بودند

مدیرمسوول انتشارات دارالکتب الاسلامیه معتقد است پیش از انقلاب اسلامی، ناشران مجبور به خودسانسوری بودند و اگر چنین اقدامی انجام نمی‌دادند در دالان تو در توی زمان‌بر و طولانی گیر می‌افتادند.

مرتضی آخوندی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، اظهار کرد: در زمان پیش از انقلاب اسلامی ناشران موظف بودند ابتدا کتاب خود را منتشر کنند سپس برای اخذ مجوز آن نسخه‌ای را به کتابخانه ملی عرضه کنند.

وی ادامه داد: در صورت وجود مطالب مغایر با عقاید رژیم شاهنشاهی، ناشر می‌بایست آن مطالب را حذف کرده و پس از اخذ تایید اداره فرهنگ و هنر آن دوران، محتوای جدیدی جایگزین آن کند. البته مطالب جایگزینی نیز می‌توانستیم در کتاب بیاوریم ولی مجبور بودیم دوباره کتاب را به کتابخانه ملی ارایه دهیم تا مجوز نشر آن را دریافت کنیم.

هیات مدیره انجمن اسلامی ناشران توضیح داد: انتشارات دارالکتب الاسلامیه به دلیل نشر کتاب‌های دینی و مذهبی به شدت زیر نظر مسوولان وقت در اداره فرهنگ و هنر بود. این اداره پس از انقلاب اسلامی به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تبدیل شد.

وی افزود: به خاطر دارم برای انتشار کتاب «نوید امن و امان» به قلم آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی، مجبور شدیم بسیاری از صفحات اثر که راجع به امام زمان(عج) بود را حذف کنیم. محتوای این مطالب به وضع جامعه، فحشا و مبارزه با آن اختصاص داشت.

آخوندی در پاسخ به این سوال که «به نظر شما کتاب‌های انتشارات دارالکتب الاسلامیه در وقوع انقلاب اسلامی ایران چقدر سهیم بودند؟» اظهار کرد: کتاب‌های این نشر رسما عنوانی انقلابی نداشتند اما محتوای آن‌ها مخاطب را به سوی انقلاب اسلامی تشویق می‌کردند.

وی ادامه داد: در سال‌های 1356 و 1357 دفتر این انتشارات در بازار بزرگ تهران قرار داشت. این بازار در زمان‌های مختلف شاهد اعتصاب اصناف گوناگون بوده است و شاید نخستین نقاط تهران در شروع اعتصابات محسوب می‌شد. برخی از این اعتصابات در آستانه سال 57 بود که ما هم با سایر اصناف همگام شده و بازار را تعطیل ‌کردیم.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها