به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در فارس، «مهسا خسرو پرویز» درباره دل‌نوشته‌های خود، گفت: «دل‌نوشته ادبی»، نوعی تک‌گویی نوشتاری، خواه نثر و خواه موزون است که از سر دلتنگی نوشته می‌شود و اصولاً صمیمانه و صادقانه است، تعارف و خوشامدگویی ندارد، بازتاب احساس و اندیشه واقعی نویسنده است.،هدف و ساختارِ از پیش تعیین‌شده ندارد و فرمایشی و سفارشی نیست.

به گفته او، دل‌نوشته‌‌ ادبی، حاصل مونولوگی زاییده ذهن نویسنده است. نویسنده با نوشتن کلماتی برآمده از امیال و آرزوهایش سر و کار دارد. از این جهت، کلمات از دل بر‌می‌آیند و بازتاب احساس صادقانه و اندیشه معمولی نویسنده‌اند. در واقع ادیبان و ادب‌شناسان، دل‌نوشته را مکتب خاصی نمی‌دانند در حالی که اگر کمی به عمق ماجرا بیاندیشند، دل‌نوشته را می‌توان سرگروه همه شعرها و متن‌های ادبی دانست. درواقع هرآنچه در زمینه شعر و نویسندگی سروده و نگارش می‌شود، به آن علت که آغاز احساسی از جانب فرد دارد، دل‌نوشته به حساب می‌آید. زیبایی یک اثر هنری نیز مشروط به وجود احساسات فرد در آن اثر است که هرآنچه از دل برآید لاجَرَم بر دل نشیند.
 
کتاب «عاشقانه‌هایی برای مایا» نوشته «مهسا خسروپرویز» نویسنده و شاعر اهل کرج، با ویراستاری کرامت یزدانی (اشک)، شاعر و نویسنده شیرازی، در ۷۰ صفحه در قطع خشتی با کاغذ نخودی توسط انتشارات نویسندگان پارس در شیراز منتشر شده است.