به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در گیلان، مجموعه شعر کودک «یه دونه، دونه داشتم» شامل 10 شعر کودک از آمنه ناجی، نویسنده و شاعر تازه‌کار گیلانی است که تصویرگری آن را سوسن محمدزاده، عهده‌دار بوده است. این کتاب به تازگی، توسط «انتشارات تیماج» در تهران با شمارگان 1000 نسخه و قطع مربع (خشتی) برای کودکان گروه سنی «ب»، به قیمت 20 هزار تومان، منتشر شده است.
آمنه ناجی مانند بسیاری از نویسندگان و شاعران حوزه کودک، زمانی تصمیم به قدم نهادن در این عرصه گرفت که شروع به خواندن کتاب شعر و داستان برای کودک خود کرد؛ طوری که خودش می‌گوید: «اینگونه، طبع شاعری‌ام را از میان سطر به سطر کتابهای دخترم، بیدار کرد.»
او که متولد سال 1367 در رشت و فارغ‌التحصیل رشته کارشناسی حقوق است، از نوجوانی به سرایش شعر در قالب غزل و قصیده و نوشتن مشغول بوده اما، بعد از مطالعه کتابهای متعدد کودک که برای دخترش تهیه می‌کرده، طبع شعر کودکانه در ذهنش تراوش کرد و حالا یک سالی می‌شود که به سرایش شعر کودک مشغول است.
دیدن نام نویسندگان و شاعران روی جلد کتاب‌ها از کودکی، خانم ناجی را تحت تاثیر قرار می‌داد و مجذوبش می‌کرد؛ همین امر، موتور محرکی بود تا او را مصمم به فعالیت در این حوزه و چاپ اشعارش بکند.
نویسنده کتاب «یه دونه، دونه داشتم» معتقد است که شعر کودک و نوجوان در ادبیات امروز جایگاه حائز اهمیت و نقش پررنگی دارد چراکه بهترین روش برای آشنایی کودکان و نوجوانان با کتاب و ادبیات، شعر است هرچند که متاسفانه به دلیل بالا بودن هزینه‌های پروسه‌ی چاپ کتاب و کاهش خرید کتاب توسط اقشار مردم و همچنین، حضور کتابهای کم مایه در حوزه کودک، ما شاهد کمرنگ شدن این نوع ادبیات در جامعه هستیم.
یکی از الزامات کار هر نویسنده و شاعر، مطالعه آثار سایر نویسندگان و شاعران است؛ این مهم علاوه بر آشنایی با نوع نگرش‌ها و آسیب‌ناسی آثار مختلف، مولف را به نوعی خودآگاهی می‌رساند و برای ادامه مسیر حرفه‌ای‌اش هم، الهام‌بخش است. خانم ناجی با تایید این نکته در پاسخ به این سوال خبرنگار ایبنا که برای سرودن شعر از چه چیزهایی الهام می‌گیرد و کدام شاعران برایش الهام بخش هستند؟، گفت: سعی می‌کنم کتابهای کودک را بسیار مطالعه کنم و از دریچه نگاه کودک به پیرامون و مسائل نگاه کنم. الگوهای من در شعر کودک، مصطفی رحماندوست، ناصر کشاورز و حسین احمدی هستند.
آمنه ناجی مانند بسیاری از نویسندگان و شاعران حوزه کودک، زمانی تصمیم به قدم نهادن در این عرصه گرفت که شروع به خواندن کتاب شعر و داستان برای کودک خود کرد؛ طوری که خودش می‌گوید: «اینگونه، طبع شاعری‌ام را از میان سطر به سطر کتابهای دخترم، بیدار کرد.»
او که متولد سال 1367 در رشت و فارغ‌التحصیل رشته کارشناسی حقوق است، از نوجوانی به سرایش شعر در قالب غزل و قصیده و نوشتن مشغول بوده اما، بعد از مطالعه کتابهای متعدد کودک که برای دخترش تهیه می‌کرده، طبع شعر کودکانه در ذهنش تراوش کرد و حالا یک سالی می‌شود که به سرایش شعر کودک مشغول است.
دیدن نام نویسندگان و شاعران روی جلد کتاب‌ها از کودکی، خانم ناجی را تحت تاثیر قرار می‌داد و مجذوبش می‌کرد؛ همین امر، موتور محرکی بود تا او را مصمم به فعالیت در این حوزه و چاپ اشعارش بکند.
نویسنده کتاب «یه دونه، دونه داشتم» معتقد است که شعر کودک و نوجوان در ادبیات امروز جایگاه حائز اهمیت و نقش پررنگی دارد چراکه بهترین روش برای آشنایی کودکان و نوجوانان با کتاب و ادبیات، شعر است هرچند که متاسفانه به دلیل بالا بودن هزینه‌های پروسه‌ی چاپ کتاب و کاهش خرید کتاب توسط اقشار مردم و همچنین، حضور کتابهای کم مایه در حوزه کودک، ما شاهد کمرنگ شدن این نوع ادبیات در جامعه هستیم.
یکی از الزامات کار هر نویسنده و شاعر، مطالعه آثار سایر نویسندگان و شاعران است؛ این مهم علاوه بر آشنایی با نوع نگرش‌ها و آسیب‌ناسی آثار مختلف، مولف را به نوعی خودآگاهی می‌رساند و برای ادامه مسیر حرفه‌ای‌اش هم، الهام‌بخش است. خانم ناجی با تایید این نکته در پاسخ به این سوال خبرنگار ایبنا که برای سرودن شعر از چه چیزهایی الهام می‌گیرد و کدام شاعران برایش الهام بخش هستند؟، گفت: سعی می‌کنم کتابهای کودک را بسیار مطالعه کنم و از دریچه نگاه کودک به پیرامون و مسائل نگاه کنم. الگوهای من در شعر کودک، مصطفی رحماندوست، ناصر کشاورز و حسین احمدی هستند.
.jpg)
وزن در شعر کودک گاهی از چهارچوب خارج و اصطلاحا دچار سکته می‌شود، چیزی که امروزه در ترانه هم شاهد آن هستیم. چنین معظلی چه مشکلاتی را می‌تواند در شعر کودک به همراه داشته باشد و چه راهکاری برای کاهش این امر وجود دارد؟، این شاعر جوان در پاسخ به این سوال گفت: وزن، همان ضرباهنگ نهفته در شعر است. وقتی که وزن از چهارچوب خارج می‌شود و اصطلاحا سکته در شعر ایجاد می‌شود، ما شاهد فقدان گوش‌نوازی شعر هستیم که در ترانه، با توجه به آهنگین بودن و حضور موسیقی، کمتر محسوس است اما، با حذف آهنگ یا موسیقی از ترانه یا کلام، بی وزنی محسوس می‌شود؛ چیزی که از نظر ادبیات قابل چشم‌پوشی نیست. راهکار اصلی هم برای رفع این مشکل، مطالعه بیشتر و بیشتر شاعر در زمینه ادبیات و آشنایی با عروض، قافیه و دستور زبان است.
در ادامه از ناجی در مورد مضامین به کار رفته در اشعارش پرسیدم که در پاسخ گفت: به نظرم اگر مضامین اشعار یک کتاب کودک متنوع باشد، برای کودک جذاب‌تر خواهد بود. سعی من نیز بر این است که مضامینی را انتخاب کنم که کودک با آن مواجه می‌شود نه اینکه صرفا اشعارم جنبه آموزشی یا تخیلی داشته باشد. وقتی موضوعات شعری کتاب متنوع باشد، کودک کمتر دچار دلزدگی می‌شود. به‌عنوان نمونه در مجموعه اشعارم در کتاب «یه دونه، دونه داشتم»، تجربه باغبانی کودک، هم‌صحبتی کودک با مورچه، سفر خیالی کودک با عروسکش و در مابقی اشعار مجموعه نیز از این جنس تجربه‌ها را به مخاطبینم نشان داده‌ام.
آمنه ناجی، نویسنده کتاب «یه دونه، دونه داشتم» هم‌اینک با انگیزه‌ای بیش از گذشته در حال تکمیل اشعار کتاب بعدی خود است و از ورود به دنیای زیبای ادبیات کودک و نوجوان بسیار خرسند است. او در انتهای این گفت‌وگو درخواست خود را (به عنوان نویسنده‌ای تازه‌کار) از مسئولان اینگونه مطرح کرد: مسئولان تسهیلاتی را فراهم کنند که روند چاپ کتاب سهولت پیدا کند؛ خصوصا برای مولفینی که در ابتدای کار خود و نیازمند حمایت بیشتری هستند. اینکه کاغذ دولتی صرفا در اختیار چند انتشارات قوی باشد، به نظر من بی‌عدالتی است که به دنبال آن، مراکز پخش کتاب نیز همکاری لازم را با مولفین تازه کار نمی‌کنند و معمولا به دنبال ناشرین و مولفین معروف هستند، که این امر خود، باعث دشواری‌های توزیع کتاب برای مولفین تازه کار می‌شود. صحبت از معضلات این حرفه شد یاد بیتی افتادم که مدتی پیش سروده‌ام:
شعری بخوان که حال دلم را عوض کنی
دیگر بس است قصه‌ی پرسوز غَصه‌ها
نظر شما