محمدتقی درب امامیه کتابدار پیشکسوت اصفهانی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اصفهان، درباره علاقه خود به شغل کتابداری، گفت: از نوجوانی به کتاب و کتابداری علاقه داشتم. زمانی که می‌خواستم رشته ادبی بروم، چون در جبر، رتبه اول اصفهان را گرفتم، مدیر ما اجازه نمی‌داد؛ اما گفتم من به ادبیات و شعر و کتاب علاقه دارم و خوشبختانه، موضوع با کمک پدرم حل شد.
وی ادامه داد: بعد از دیپلم به دانشکده ادبیات رفتم و زبان انگلیسی خواندم اما همچنان با کتابخانه دانشگاه و کتابخانه‌ها ارتباط داشتم. از سال 1350 به استخدام دانشکده داروسازی دانشگاه اصفهان درآمدم و اولین کتابخانه قفسه باز در اصفهان را راه انداختم. از سال 1355 برای گذراندن فوق‌لیسانس کتابداری به تهران رفتم و در سال 1356 عضو هیئت علمی دانشگاه در رشته کتابداری و همچنین مسئول انتشارات دانشگاه شدم.
درب امامیه همچنین با اشاره به برخی تجارب خود در حرفه کتابداری، گفت: قدیم‌ترها کتابدار می‌نشست تا دانشجو برای درخواست کتاب مراجعه کند، همان زمان، ما در کتابخانه‌مان، کتابدارِ مرجع را بین دانشجویان می‌فرستادیم که مشوقی برای کتاب‌خوانی باشد. در زمینه کتابشناسی نیز بسیار کار کردیم و لیست کتاب‌ها در یک موضوع را منتشر می‌کردیم که در زمان خودش کار جدیدی بود، برای نمونه فهرست کتاب‌های طب سنتی را به‌صورت کتابشناسی تهیه کردیم.
این کتابدار پیشکسوت همچنین به برخی الزامات در کار تولید کتاب و ابزارهای نگهداری و حفاظت از آن جهت ماندگاری بیشتر اشاره و عنوان کرد: کتاب به‌خصوص کتاب خطی باید جلد خوب داشته باشد و به کیفیت کاغذ آن توجه شود تا گذشت زمان و موریانه به آن آسیب نزند. خارجی‌ها مواد ضد آتش و ضد فاسد شدن و یک ماده هندی نسوز در مواد اولیه جلد و کاغذ می‌ریزند که تا زمان رسیدن آتش‌نشان کتاب در امان باشد.
وی ادامه داد: این ماده ضدعفونی‌کننده و ضد موریانه‌خوری باعث می‌شود که کتاب از ابتدا از آسیب حفظ شود. نوعی کِرم کتاب نیز هست که به کتاب می‌افتد و هر قسمتی از کتاب را که می‌خورد، خودش هم همان رنگ می‌شود. نوعی کِرم دیگر هم هست که مثل مته کتاب را سوراخ می‌کند برای همین باید حتماً کتاب‌ها مرتب جابه‌جا و تمیز شوند که در این زمینه هم فناوری‌های جدیدی برای تمیز کردن کتاب‌ها به وجود آمده است که مثل جاروبرقی اما با ملایمت، خاک کتاب را می‌گیرد.
وی ادامه داد: بعد از دیپلم به دانشکده ادبیات رفتم و زبان انگلیسی خواندم اما همچنان با کتابخانه دانشگاه و کتابخانه‌ها ارتباط داشتم. از سال 1350 به استخدام دانشکده داروسازی دانشگاه اصفهان درآمدم و اولین کتابخانه قفسه باز در اصفهان را راه انداختم. از سال 1355 برای گذراندن فوق‌لیسانس کتابداری به تهران رفتم و در سال 1356 عضو هیئت علمی دانشگاه در رشته کتابداری و همچنین مسئول انتشارات دانشگاه شدم.
درب امامیه همچنین با اشاره به برخی تجارب خود در حرفه کتابداری، گفت: قدیم‌ترها کتابدار می‌نشست تا دانشجو برای درخواست کتاب مراجعه کند، همان زمان، ما در کتابخانه‌مان، کتابدارِ مرجع را بین دانشجویان می‌فرستادیم که مشوقی برای کتاب‌خوانی باشد. در زمینه کتابشناسی نیز بسیار کار کردیم و لیست کتاب‌ها در یک موضوع را منتشر می‌کردیم که در زمان خودش کار جدیدی بود، برای نمونه فهرست کتاب‌های طب سنتی را به‌صورت کتابشناسی تهیه کردیم.
این کتابدار پیشکسوت همچنین به برخی الزامات در کار تولید کتاب و ابزارهای نگهداری و حفاظت از آن جهت ماندگاری بیشتر اشاره و عنوان کرد: کتاب به‌خصوص کتاب خطی باید جلد خوب داشته باشد و به کیفیت کاغذ آن توجه شود تا گذشت زمان و موریانه به آن آسیب نزند. خارجی‌ها مواد ضد آتش و ضد فاسد شدن و یک ماده هندی نسوز در مواد اولیه جلد و کاغذ می‌ریزند که تا زمان رسیدن آتش‌نشان کتاب در امان باشد.
وی ادامه داد: این ماده ضدعفونی‌کننده و ضد موریانه‌خوری باعث می‌شود که کتاب از ابتدا از آسیب حفظ شود. نوعی کِرم کتاب نیز هست که به کتاب می‌افتد و هر قسمتی از کتاب را که می‌خورد، خودش هم همان رنگ می‌شود. نوعی کِرم دیگر هم هست که مثل مته کتاب را سوراخ می‌کند برای همین باید حتماً کتاب‌ها مرتب جابه‌جا و تمیز شوند که در این زمینه هم فناوری‌های جدیدی برای تمیز کردن کتاب‌ها به وجود آمده است که مثل جاروبرقی اما با ملایمت، خاک کتاب را می‌گیرد.
نظر شما