این نویسنده از سخت بودن نوشتن داستان با توجه به احادیث موجود گفت و بیان کرد: در نگارش کتاب از اکثر منابع تاریخی و مذهبی استفاده کردم و در تمام مدت نگارش، عنایت حضرت زهراء (س) را به عینه دیدم. قصهها در برخی جاها به مشکل میخورد، اما با عنایت و توسل به بانو، قصهها یکی یکی پیش رفت و با هم تنظیم شد.
صادقی تصریح کرد: نگارش و پژوهش «شبیه مریم» حدود چهار سال طول کشید. به جهت تِم داستانی اثر، امکان ورود مستقیم به زندگی حضرت زهراء (س) وجود نداشت؛ از این رو به بهانه بانو فضه، زندگی حضرت زهراء (س) به تصویر کشیده شد. کتاب حاضر دوران صدر اسلام و زمان حضرت رسول (س)، تولد حضرت زهرا (س) و زندگی با حضرت علی (ع) و حوادث پیش آمده را به صورت داستانگونه روایت کرده است.
نویسنده کتاب «شبیه مریم» ضمن اشاره به وجود برخی شخصیتهای خیالی در این داستان تاکید کرد: به جهت دادن شکل و فرم داستان و ورود به زندگی حضرت زهراء (س) خلق چنین شخصیتهایی ضروری بود. بانو فضه یک دختر معمولی و مسیحی در آفریقا بود.
صادقی ادامه داد: وقتی بانو فضه به خانه حضرت زهراء (س) میآید، زندگی او وارد مرحله جدیدی میشود و شخصیت وی رشد میکند و یاد میگیرد که دارای چه موهبتی شده است. تا جایی که پیامبر (ص) درباره بانو فضه میگوید: خدا را شکر که مقام کنیز دخترم به رتبه و منزلت حضرت مریم رسیده است.
وی به تولید نشدن فیلم از این اثر اشاره کرد و یادآور شد: با عنایت حضرت زهرا (س) تنها سه روز بعد از چاپ اول، چاپ دوم کتاب شروع شد که مورد استقبال جامعه قرار گرفت و توانست ارتباط خوبی با مخاطبان خود داشته باشد. نگارش فیلمنامه این اثر هم انجام شد که نیازمند توجه به جزئیات بیشتری در خصوص شخصیتها بود اما به علت نبود بودجه به مرحله تولید نرسید.
صادقی در پایان گفت: بعد از شهادت حضرت زهراء (س)، بانو فضه ازدواج میکند اما از خانواده اهل بیت (س) جدا نمیشود و تا زمان حوادث عاشورا همراه حضرت زینب (س) بوده و با خانواده اهل بیت (س) به شام میرود. بانو فضه در شام از دنیا رفته و در همانجا نیز دفن شده است. بانو فضه بیست سال به زبان قرآن با همگان صحبت کرد و هیچ کس هیچ کلامی غیر از قرآن از ایشان نشنید. وی به طور کامل بر قرآن مسلط بود زیرا از حضرت زهراء (س) آن را آموخته بود.
نظر شما