وی افزود: هر شعر برای خود اعتبار و اضطراری دارد که میخواهد یک مطالبه را ابراز کند. بنابراین بسیاری از شاعران تمرکز خود را بر انتخاب حداقلهای همصدایی در یک مجموعه صرف میکنند و درنهایت، گزینههایی را که در مجموع یک کلیت معنایی و استنباط فلسفی است، پیشنهاد میدهند.
مولف کتاب «اندیمشک پلاک 9» با بیان اینکه شعر در این روزگار در دیگر هنرها حلول کرده است، تصریح کرد: شعر به طور غالب در دیگر مدیومهای هنری و ادبی قابل استخراج است. پس طبیعی است که مخاطبان، حق انتخاب را برای خود محفوظ نگه داشته و در مواجهات هنری و مطالعاتشان، به مدیومهایی رجوع میکنند که از تلفیق هنرمندانهتری نسبت به دیگر هنرها برخوردار باشد.
این منتقد ادبی تکلیف اهالی شعر در چنین عُسرتی را چارهاندیشی و نوآفرینی در اشعار دانست و افزود: ضرورت شعر و اثرگذاری آن، باید در حوزههای اجتماعی قابل لمس باشد تا مخاطبان بتوانند برای تدارک ذهنی و التذادهای هنری، شعر روزگارِ خود را مطالعه کنند.
وی در ادامه درباره مجموعه شعر «اوراق» خود گفت: این مجموعه گزیدهای از چهار مجموعه شعر است که طی یک دوره بیست ساله از من منتشر شده بود. پیشنهاد چاپ «اوراق» توسط بهمن ساکی شاعر و ناشر خوزستانی که همه این سالها کوشیده است تا صدای شعر خوزستان شنیده شود، مطرح شد. شاید از پس انتشار چند مجموعه، این پیشنهاد چندان شورانگیز نباشد، اما معتقدم آنچه که از آن به دشواری وظیفه یاد میکنند، مشارکت در احیای اتمسفر ادبی است.
بهداروند افزود: کتاب یکی از شاخصههای جدی آمایش توانش و تکامل فرهنگی است و برای بررسی وضعیت و تعیین پایگاه ارزشی باید این شاخصه را تقویت و تکریم کرد.
وی همکاری با ناشرانی را که با توجه به خطرات وضعی و حرفهای شعر، همچنان دغدغه ادبیات در این روزگار ناخوش احوالی شعر را دارند، امتیاز برجستهای برشمرد و تاکید کرد: همکاری با چنین ناشرانی سود بیشتری برای هر سه ضلع این مثلث یعنی مولف، مخاطب و ناشر دارد و به شخصه علاقمند به بازنشر مجموعههای منتشرشدهام، داشتهام هرچند که نتوانستم با طرفین این مثلث به توافقی مطلوب برسم.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: زمانی که توسط نشر «خوزان» این پیشنهاد داده شد، از «علییاری» یکی از شاعران و نویسندگان خوزستانی دعوت کردم که گزینشگر این آثار برای بازنشر در کتابی که بعدها «اوراق» نام گرفت، باشد. عنوان «اوراق» هم بر اساس همین نظارت انتخاب شد.
وی ضمن مروری بر آثار گذشته خود عنوان کرد: از سال ۸۰ که نخستین دفتر شعرم با عنوان «مخاطب ممنوع» توسط نشر ثالث و در ادامه این دفاتر «به من که رسیدی بپیچ»، «اندیمشک پلاک ۹» و «اهل قبور» منتشر شد، همه تمرکزم بر عشق و اجتماع بود. اما هر چه به دوره میانسالگی نزدیکتر میشدم، شعرهایم شمایلی اجتماعیتر پیدا میکردند که این موضوع در روند این گزینش به کار برده شده است.
این پژوهشگر و فعال ادبی گفت: بر همین اساس به نشر «خوزان» پیشنهاد دادم که مجموعهای از نقدهای استاد «عبدالعلی دستغیب» را پیوست این گزینه کند تا مخاطبان شعر بتوانند تحلیلی از وضعیت شعرهایم و نیز عارضههای کمتر تحسینی و بیشتر تقبیحی آن را داشته باشند و بهانهای برای دعوت به مطالعهی این گزینه باشد.
وی در پایان ضمن ابراز خرسندی از اینکه نام یک ناشر خوزستانی بر مجموعه «اوراق» آورده شده است، یادآور شد: مجموعه «اوراق» پیش روی مخاطبان شعر است هرچند که این امکان وجود دارد مقارن شدن چاپ این کتاب با روزگار کرونا مانع از دیده شدن تلاش «خوزان» شود، اما به هر حال از این اتفاق به عنوان یک خوزستانی خیلی خوشحال هستم.
نظر شما