در این دفتر شعر، شاعر با زبانی ساده، روان و صمیمانه به بیان اندیشەهای خود پرداخته، بهطوریکه اندیشههای اجتماعی و احساسات فردی محتوای بیشتر اشعار وی را تشکیل میدهند.
«در روشنای روز» نام اثر دیگر سلیمان سیدی است که به تازگی منتشر شده است. در این اثر نویسنده که با زبانی شیوا نگارش یافته، گاهی جملات و عبارات آن چنان در قالب لطیف و ظریفی بیان میشوند که نظم و آهنگ شعر به خود میگیرند.
در این اثر نویسنده با بهرەگری از روابط اجتماعی قوی خود، در کتاب خاطراتش به قشرهای مختلف جامعه مانند راننده تاکسی، صاحبان قهوەخانه و غذاخوری سنتی، تاجر فرش، اقتصاددان، دیپلمات، متفکران و اندیشمندان اجتماعی همنشینی و مصاحبت دارد و دیدگاه و بینش اجتماعی آنها را با باریکبینی خاصی مورد تجزیه و تحلیل قرار میدهد.
سیدی در کتاب «در روشنای روز» گاهی از رسم و رسوم نسنجیده و گیر عقلانی جامعه شکوه میکند و از عدم پیشرفت جامع در زمینههای فرهنگی، اقتصادی و نابسامانیها سخن میگوید. مهاجرت روستاییان به شهرها را یک معضل بزرگ اجتماعی توصیف میکند و از کودکان کار -که در سرما و گرما در رنج کسب لقمه نانی هستند- آزردهخاطر است.
سلیمان سیدی متولد سال 1330 در مهاباد، دانش آموخته علوم سیاسی از دانشگاه تهران در دهه 50 شمسی و دیپلمات ایران در ونزوئلا بوده است. پس از سالها فعالیت در سازمان انرژی اتمی ایران و وزارت خارجه، زندگی و کار شخصی در آمریکای لاتین را برگزید. او پس از بازگشت به زادگاهش به جمعآوری آثار و همچنین نوشتن خاطرات و اشعار خود پرداخته است.
نظر شما