به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، با پایان بیست و هشتمین نمایشگاه بین‌المللی چاپ و بسته‌بندی تهران در دوازدهم مهر ماه امسال، کارشناسان و فعالان این صنعت دیدگاه‌ها و نظرات مختلفی درباره برگزاری آن داشتند. در این زمینه سعید کلاری، مدیر چاپخانه ناب‌نقش و فعال حوزه چاپ با ارسال یادداشتی به ایبنا به طرح این دیدگاه‌ها پرداخته است.
متن این یادداشت به شرح زیر است؛
چند سالی است که یکی از رویداد مهم و سالیانه صنعت چاپ از دوران اوج و رونق خود فاصله گرفته است، بر اثر تحریم‌ها از واژه «بین‌المللی» در همان حد اسم و دکور، چیزی باقی نمانده و به واسطه ویروس کرونا، استقبال چندانی از آن نشده به خصوص که عدم حضور فعالان و بازدیدکنندگان استانی خیلی به چشم می‌آمد.
در سال‌های قبل به این نکته اشاره داشتم که نمایشگاه بین‌المللی چاپ از اهداف اولیه خود فاصله بسیار زیادی گرفته و در حد بنگاه بازاریابی داخلی نزول کرده است و این یعنی سال‌ها است نمایشگاه چاپ و بسته‌بندی ایران دیگر رویداد مهمی در سطح بین‌المللی و منطقه نیست.
در سال‌هایی که نه ویروس کرونا وجود داشت و نه تحریم‌ها به شدت امروز بود، متاسفانه مدیران نمایشگاه به دلیل مدیریت‌های حجره‌ای و تک بعدی و به وضوح، عدم اطلاع از سمت و سوی حرکت صنعت چاپ در جهان و علم مدیریت و اجرای نمایشگاه بین‌المللی، به‌مرور و هر سال دریغ از پارسال، باعث افت کیفی نمایشگاه چاپ و بسته بندی شده‌اند.
یکنواختی، عدم تغییر و تحولات به روز، عدم وجود خلاقیت برای بهبود کیفیت، نداشتن خدمات ویژه برای شرکت غرفه‌گذاران، نداشتن ارتباطات بین‌اللملی و جذب بازار بین‌اللملی، ضعف‌های اساسی زیر ساخت‌های نمایشگاه، مدیریت ناکارآمد سازمان نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران (این مورد سوای از مدیریت مجریان برگزاری است)، پایین بودن کیفیت و دسترسی به امکانات رفاهی، نداشتن استراتژی و برنامه بازاریابی برای بازدیدکنندگان هدف برای بالا بردن سطح کمی و رونق بخشی به نمایشگاه از جمله مسائل و مشکلاتی است که هر ساله بدون هیچ تغییر مثبتی و غالبا با افت محسوس شاهد آن هستیم.
این نکته که برندهای مطرح، چاپخانه‌های معتبر و شرکت‌های مهم صنعت چاپ رغبتی بر شرکت و حضور ندارند گواهی بر این مدعا است و اکثر غرفه‌داران دو دلیل عمده را مطرح می‌کنند؛ اول فارغ از سود و زیان غرفه‌داری صرفا هدف فقط حضور در نمایشگاه را مطرح می‌کنند که در اصطلاح عامیانه، «ما هم هستیم» و هدفی روشن و آن‌چنانی در پس چنین حضوری دیده نمی‌شود.
دلیل دوم و قابل توجه؛ حفظ غرفه در سالن مشخص و با متراژ مشخص است. عنوان این مسأله که در صورت عدم شرکت، شرایط دلخواه مان دیگر تکرار نمی‌شود و دسترسی مجدد به سختی امکان‌پذیر است، موید نوعی جبر ناشی از مدیریت پر اشکال مجریان نمایشگاه است.
برگزاری نمایشگاه چاپ و بسته‌بندی که شخصا بارها و بارها تاکید کرده و بر ان مصر هستم که نمایشگاه چاپ و بسته‌بندی ایران متعلق به هیچ شخصی نیست، این نمایشگاه متعلق به صنعت چاپ کشور است، بهبود روند اجرایی آن مستلزم تغییر در نگرش‌ها، مدیریت و حضور گسترده فعالان این حوزه است. در چنین شرایطی که در حال حاضر شاهد آن هستیم، دستاوردی برای صنعت چاپ کشور نداشته مگر آنکه مجریان برگزاری در پی رفع موانع موجود، کاستی‌ها و تغییر باشند.
البته این تغییر ابتدا باید از ذهن مجریان شروع شود تا در عملکرد آن‌ها مستتر شود در غیر این‌صورت درب همچنان بر همین پاشنه خواهد چرخید و صنعت چاپ نفعی از آن نخواهد برد.
دوشنبه ۱۹ مهر ۱۴۰۰ - ۱۰:۵۵
نظر شما