کارگاه خاطرهنویسی در غرفه مجمع ناشران دفاع مقدس با تدریس مهدی کاموس برگزار شد.
وی افزود: خاطرهنویسی یک هنر است. خاطراتی ارزشمند هستند که بتوانند قسمتهای ناشناخته زندگیمان را توصیف کنند. انسان را گریزی از یادآوری خاطرات نیست. ما وقتی خاطره مینویسم که نسبت به آن موضوع یک ابهام، حس درد و یا خاطرهای در ذهنمان باقی مانده باشد. خاطراتی قابلیت نوشتن دارند، که بتوان به آن شاخ و برگ داد. بتوان گسترشش داد و حتی آن را به فیلم کوتاه و مستند تبدیل کرد.
کاموس با اشاره به اینکه نگارش خلاق همین است که بتوانید حس خود را از یک رخداد بیان کنید، گفت: برای مثال جویدن ترخون را درنظر بگیرید. تصور کنید درحال حاضر ترخونی در جیبتان دارید و در دهانتان گذاشتهاید. چه حسی از جویدن ترخون احساس میکنید؟ این حس دریافتی را در ده کلمه عنوان کنید. هدف از انجام این تمرین این است که ذهنتان را آماده کنید چیزی را که حس کردهاید در قالب کلمه به زبان بیاورید.
مهدی کاموس افزود: ما بینهایت کلمه بلد هستیم اما اینکه در نوشتن و گفتار بتوانیم چند کلمه را عنوان کنیم، مهم است. این مه است که روی آن تعداد کلمه میتوانیم بهعنوان دارایی کلمههایمان حساب کنیم. یک تمرین که در خاطرهنویسی خلاق داریم این است که توصیه میکنیم افراد یه مدت نیم ساعت یا یک ساعت قلم و کاغذ به دست بگیرند و شروع به نوشتن کنند. از آنها میخواهیم هر چقدر کلمه بلد هستند بنویسند. به طول معمول بعد از مدتی که تعداد کلمات نوشته شده توسط آنها به ۸۰ یا ۱۰۰ میرسد، شاهد تکراری شدن کلمات هستیم و دیگر فرد کلمه جدیدی برای نوشتن ندارد.
او درباره نکات تکمیلی درخصوص خاطره نویسی افزود: ما اگر بخواهیم خاطره بنویسیم به تعداد کلمه هایی که میتوانیم بسازیم و عنوان کنیم میتوانیم بنویسیم. همچنین برای بیان یکسری از حس ها، بعد از کمی نوشتن، کلمات استفاده شده تکراری و کلیشهای میشوند و هنر ما اینجاست که بتوانیم هر چه بیشتر از کلمات جدید استفاده کنیم.
نظر شما