زندهیاد جاوید تکاوران در مقدمه کتاب «گسستها و پیوستهای روایی در اشعار علی باباچاهی» که در واقع پایاننامه دوره ارشد او بوده، نوشته است: علی باباچاهی یکی از شاعران شناختهشده و صاحبسبک معاصر است که از مجموعۀ «نم نم بارانم» شعر او دچار تغییری اساسی در ساختار و فرم شدهاست. این تغییرات کمسابقه به اشعار او رنگ و بوی تازهای دادهاند.
یکی از تغییرات بهوجود آمدن گسست و پیوست در روایت شعر است. بروز گسست در روایت این اشعار به معنای بههم خوردن نظم روایت خطی و استفاده از دیگر شگردهای بیان روایت، از جمله چند روایتی، جریان سیال ذهن، روایت تو در تو و دورانی است. این پژوهش با رویکرد روایتپژوهی به مطالعۀ 16 مجموعهشعر این شاعر؛ یعنی از «نمنم بارونم» تا «آئورا و دیگران من» میپردازد.
تعداد روایت و عوامل بهوجود آورندۀ گسست روایت در هر یک از شعرهای این دفترها را مشخص میکند و نشان میدهد چه تعداد از این گسستها به روایت اصلی پیوست داده شده و چه تعداد از آنها بدون پیوست ماندهاند. همچنین نشان میدهد که 10 عامل میتواند باعث بروز گسست در روایت شعر شود. این عوامل عبارتند از: انفصال عاملی، انفصال مکانی، انفصال زمانی، تغییر راوی، بههم خوردن نظم، حذف پارهای از متن، ورود ناگهانی نقلقول یا گفتوگو، تغییر در روایتشنو، پیوست به روایت دیگر و فاصلهگذاری.
گسستها و پیوستهای روایی بر شعر او تأثیرهای زیادی میگذارند که مهمترین آنها عبارتند از: چندروایتی شدن شعر، بهوجود آمدن پریشانی و ایجاد فضای خالی و نیمهتمام در شعر.»
ناشر کتاب «گسستها و پیوستهای روایی در اشعار علی باباچاهی» نیز در پشت جلد این اثر آورده است: «جاوید تکاوران در تاریخ هفدهم تیرماه سال 1373 به دنیا آمد. ساعت یازده صبح بود. صبح تابستانی که سایۀ نخل درخت هنوز خنک بود و انجیر کوهی رسیده و آمادۀ نوکزدهشدن از سوی بلبلان بود. او کودکی بسیار بیتاب بود که هرگز از پرسیدن خسته نمیشد و زنجیرۀ بیپایان سوالاتش تا آخرین لحظات زندگیاش قطع نشد.
مدرسه را که به پایان رساند، بلافاصله وارد دانشگاه فرهنگیان شد و نومعلمی بود که به اصرار و با کمک ماده و تبصره اجازۀ خواندن کارشناسی ارشد ادبیات فارسی را در دانشگاه کازرون گرفت و با سرسختی توانست آن را با نوشتن این اثر در قالب پایاننامه به پایان برساند. افسانۀ حیات او 20 مردادماه 1399 در شهر حافظ و سعدی به جوانمرگی ختم شد و ما با غمش همنشین شدیم.»
نظر شما