در این کتاب که با مقدمهای از دکتر زهرا فتحی استاد دانشگاه و مراکز آموزش عالی استان همراه است، این چنین آمده است: «در سالهایی که هنوز مدارس جدید ایجاد نشده بود،خانوادههایی که میتوانستند هزینهای را به معلم مکتبخانه بپردازند، کودکان خود را به مکتبخانه میفرستادند. سن ورود به مکتبخانه برای کودکان زمانی بود که میتوانستند عهدهدار امور شخصی خود باشند... در مکتبخانهها کلاسبندی وجود نداشت. تفاوت شاگردان فقط از سن و کتابشان معلوم میشد حساب نیز آموخته میشد ولی نه بر سبک اعداد، بلکه به روش سیاق»
سکینه(سیمین)حاج علیاکبری متولد 1330 در محله سیدلر و کوچه امامجمعه زنجان است که بخشهایی از خاطراتش مربوط به دوران حضورش در یکی از مکتبخانه های زنجان در سالهای: 1336-1335 و 1337-1336 به زبانی ساده و روان نوشته است.
بخش پایانی کتاب به یادداشت «چگونگی تاسیس مدارس دخترانه زنجان در دوران معاصر» اختصاص یافته که مریم فتحی نوشته است.
بخشی از کتاب:
«...خدابیامرز مادرش فهمیده بود و او را به مکتبخانه آورد و به خانم گفت: خانم! این بچه من بدون اجازه غایب شده و ولگردی رفته. من اجازه میدهم که او را تنبیه کنید. اگر دست و پایش را بشکنند،ناراحت نمیشوم. خانم گفت: نه. دیگر این کار را انجام نمیدهد...»
کتاب کودکی سیمین(1)(خاطرات مکتبخانه)،نوشته سکینه(سیمین)حاج علیاکبری،در 44صفحه، با طرح جلدی از کیانا فتحی، در سال 1401 به قیمت 60 هزارتومان از سوی انتشارات آستان جانان، منتشر شده است.
نظر شما