رضا قیصریه، مترجم زبان ایتالیایی و نویسنده، سومین اثر غیرترجمه ای خود را چاپ میکند. این کتاب «در ستایش ۷۷ سالگی» نام دارد و به گفته نویسنده مراحل پایانی بازنویسی را سپری میکند._
این سومین کتابی است که به قلم قیصریه تالیف میشود. وی پیشتر مجموعه داستان «هفت داستان» و رمان «کافه نادری» را به چاپ رسانده. قیصریه بیشتر به عنوان مترجم زبان ایتالیایی شناخته شده و ترجمه آثار نویسندگانی چون آلبرتو موراویا، استفانو بننی، آئورلیو پس، دینو بوتزاتی، گابریل گارسیا مارکز، ایتالو کالوینو و لوییجی پیراندلو در کارنامه او ثبت شده است.
وی که اخیرا ترجمه مجموعه داستان «من که حرفی ندارم –داستانهای رومی» اثر آلبرتو موراویا را به چاپ رسانده درباره بازگشت به نوشتن تصریح کرد: نوشتن حسیست که هرگاه ممکن است واقع شود. این با ترجمه کاملا تفاوت دارد. ترجمه را انسان خود برمیگزیند. یعنی تصمیم میگیرد کتابی خاص از نویسندهای مشخص را ترجمه کند. اما این نوشتن است که انسان را بر میگزیند. من توضیحی درباره این که چرا تاکنون و پس از «کافه نادری» چیزی ننوشتم ندارم. این «نوشتن» است که سراغ نویسنده میآید و قلم را برکاغذ میچرخاند.
تالیف کتاب ۸۸ صفحهای تالیف «در ستایش ۷۷ سالگی» به پایان رسیده؛ اما قیصریه از ناشر درخواست کرده تا قبل از انتشار یک بار دیگر نسخه پایانی کتاب را برای ویرایش و بازنویسی در اختیار او قرار دهد. این کتاب هم اکنون از سوی نشر «ققنوس»، فیپا (شناسنامه فهرستنویسی پیش از انتشار) دریافت کرده و انتظار میرود پس از ویرایش پایانی قیصریه از سوی این ناشر منتشر شود.
قیصریه «در ستایش ۷۷ سالگی» را با اثر قبلی خود (کافه نادری) متفاوت دانست و تاکید کرد: هرچند این کتاب هم دیالوگ محور است، اما فضای آن با «کافه نادری» کاملا متفاوت است و این تفاوت آگاهانه صورت گرفته است. به این معنی که تلاش کردهام این دو کتاب از هم دور باشند.
مترجم «سرگذشت یک غریق»، داستاننویسی از سوی مترجمان را امری معمول دانست و ادامه داد: مترجم با توجه به آشناییاش با سبکها و شیوههای ادبی و آثار منتخب جهانی، میتواند در نوشتن هم حرفی برای گفتن داشته باشد. این آشنایی به شکلی غیر مستقیم در قلم او هم تاثیرگذار خواهد بود. هرچند این را نمیتوان به همه تعمیم داد و نتیجه گرفت که یک مترجم، نویسنده خوبی خواهد بود. اما در سالهای اخیر برخی از مترجمان حرفهای در داستاننویسی، تجربههای موفقی داشتهاند.
مرتبط:
یادداشت رضا قیصریه برای خبرگزاری کتاب ایران «موراویای قصهگو»
نظر شما