به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در رشت، مأموریت فلامینگوها رمانی اقلیمی است که برای گروه سنی نوجوان نوشته شده است.
زمان اتفاقات در این رمان پُرماجرا مربوط به دوران کرونا است و در ضمنِ حوادث و ماجراهای داستان در دنیای پر از هیجان نوجوانی، نویسنده به معرفی و بیان قهرمانی‌های میرزا کوچک‌خان بزرگترین شخصیت مبارز گیلانی هم پرداخته است.
سمیه سلیمانی نویسنده و منتقد در این جلسه به نقد و بررسی این کتاب پرداخت و با تعریفی از داستان اقلیمی گفت: «وقتی عناصر و ویژگی‌های بومی و محلی یک منطقهٔ خاص در ماجراها و حوادث و به‌طور کلی متن داستان منعکس می‌شوند؛ ما با یک داستان اقلیمی روبه‌رو هستیم».
داستان اقلیمی، موجب تقویت غرور بومی و ملی می شود
این منتقد کتاب اضافه کرد: اهمیت داستان اقلیمی از آن بعد برای نوجوانان بیشتر است که حس ازخودبیگانگی را در وجودشان از بین برده و موجب تقویت غرور بومی و ملی می‌شود و این حس خوب در درک سایر مفاهیم داستان برای نوجوان کمک‌کننده خواهد بود.
وی ادامه داد: مأموریت فلامینگوها نمونه‌ای از یک رمان موفق اقلیمی است که نویسنده، داستان را از بندر کیاشهر آغاز می‌کند و در ماجراهای داستان با نام بردن از سایر شهرهای گیلان و اشاراتی به آنها حق مطلب را دربارهٔ استان ادا کرده و با ذکر نام و قهرمانی‌های میرزا کوچک‌خان به معرفی این قهرمان بومی-ملی و شاید بتوان گفت فراملی می‌پردازد.
سلیمانی همچنین به ساختار این داستان اشاره و بیان کرد: داستان این کتاب از استخوان‌بندی قوی برخوردار است؛ ضمن اینکه شخصیت اصلی هفت گام مدنظر نویسندگان را در جریان داستان طی می‌کند و می‌توان تحول شخصیت قهرمان داستان را مشاهده کرد.
این نویسنده و منتقد ادامه داد: مقتضیات دوران نوجوانی در شخصیت‌های داستان به‌گونه‌ای جاگذاری شده که نوجوان بودن آنها در سرتاسر داستان مشخص و باورپذیر است.
افتتاحیه مناسب از نکات مهم در نوشتن رمان است
منتقد و نویسنده کتاب ماموریت فلامینگوها در این جلسه افتتاحیه مناسب را از نکات بسیار مهم در نوشتن رمان دانست و افزود: ابهامی که در ابتدای مأموریت فلامینگوها وجود دارد به نظر می رسد که با روحیهٔ جست‌وجوگر و هیجان‌طلب نوجوان هماهنگ است.
وی ادامه داد: همین که یونس، شخصیت اصلی داستان، تصویر این همه قهرمان را در ذهن خود مرور می‌کند؛ این سؤال پیش می آید که ماجرا از چه قرار است و مخاطب برای رسیدن به پاسخ این سوال؛ خواندن کتاب را دنبال می‌کند؛ ضمن اینکه نویسنده توانسته کنجکاوی و تعلیق را تا صفحات پایانی کتاب برای مخاطب حفظ کند.
در ادامه جلسه تریبون در اختیار نوجوانانی قرار گرفت که در جریان پویشی، کتاب را مطالعه کرده بودند و سؤالاتی در این باره داشتند که از نویسنده داستان ابهامات و سوالات خود را در زمینه این کتاب پرسیدند. عمدهٔ سؤال‌ها دربارهٔ زبان داستان، ماجراها، تصمیمات شخصیت‌های داستان، شخصیت‌های فرعی، افتتاحیهٔ داستان و مسائلی از این دست بود.
سلیمانی در ادامهٔ پرسش و پاسخ نوجوانان به ستینگ داستان اشاره کرد و بیان بخشی از مشکلات زندگی در دوران کرونا توسط نویسنده را حرکتی مثبت در راستای ثبت وقایع تاریخ در قالب ادبیات داستانی دانست.
وی دربارهٔ شخصیت‌های مختلف داستان و تیپ‌های شخصیتی داستان نیز اظهار داشت: «در داستان شخصیت‌های نوجوان را در تیپ‌های مختلفی می‌بینیم. از نوجوان مؤدب و آرام گرفته تا نوجوان پُر شر و شوری همچون دانیال.
سلیمانی ادامه داد: همچنین مسئلهٔ نوع ارتباط نوجوان با خانواده و واکنش خانواده نسبت به رفتارهای دوران نوجوانی در داستان به‌خوبی مطرح شده است.» اما در زمینهٔ شخصیت؛ سؤال مهم از نویسنده این است که چطور شخصیت دانیال، طی یک بازهٔ زمانی کوتاه متحول شده و تبدیل به یک قهرمان می‌شود؟
این منتقد با اشاره به رویکرد حماسی کتاب گفت: «ردی از حماسهٔ میرزا کوچک‌خان در مأموریت فلامینگوها بود. به‌طور کلی می‌توانیم بگوییم حماسه حرکتی قهرمانانه در جهت مثبت است. البته که این تعریف کامل و جامعی از حماسه نیست. ماندگاری قهرمانان حماسی در ذهن مردم جامعه به ناخودآگاهی جمعی برمی‌گردد.
وی ادامه داد: ناخودآگاهی جمعی مجموعهٔ اثراتِ حوادث و اتفاقاتی هستند که در خاطرهٔ یک ملت باقی می‌مانند. قیام میرزا هم از همین دست اتفاقات است. حرکتی قهرمانانه که در یک برههٔ بسیار حساس از تاریخ ایران، برای نجات مردم شروع شد اما سؤالی که درباره این کتاب می‌توان مطرح کرد این است که آیا می‌توانیم میرزا کوچک‌خان را در شخصیت یونس تصور کنیم و برای حرکت یونس زمینه‌سازی حماسی درنظر بگیریم؟
نویسنده در پاسخ به این سؤال گفت: «انتخاب اسم شخصیتِ اصلی و قرار گرفتن کنش‌های او در کنار ماجراهای مربوط به میرزا کوچک‌خان کاملاً غیرارادی بوده و می‌توان گفت که تحت‌تأثیر همان خرد جمعی شکل گرفته است.»
در ادامه جلسه در اختیار نوجوانان قرار گرفت و به پرسش و پاسخ بین دانش‌آموزان و نویسنده سپری شد.
به گزارش ایبنا، کانون ادبی راوی استان گیلان از آذر ماه سال (۱۳۹۹) فعالیت خود را آغاز کرده و اعضای این کانون جمعی از بانوان ارزشی استان گیلان هستند که نگارش رمان، داستان کوتاه، جستار، یادداشت نقد کتاب و برگزیده شدن در جشنواره‌های استانی و کشوری را در کارنامهٔ فعالیت خود دارند.
بندر کیاشهر به همت نهاد کتابخانه‌ها و ادارهٔ آموزش‌وپرورش با همکاری کانون ادبی راوی گیلان و حضور پُرشور جمعی از دانش‌آموزان دورهٔ متوسطهٔ بندر کیاشهر برگزار شد.
نظر شما