به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، «کارا آلایمو» دانشیار ارتباطات در دانشگاه فیرلی دیکینسون نیوجرسی است. کتاب او با عنوان «چرا رسانه‌های اجتماعی برای زنان و دختران سمی هستند - و چگونه می توانیم آن را پس بگیریم» در سال ۲۰۲۴ توسط انتشارات این دانشگاه منتشر شد. این استاد دانشگاه طی یادداشتی برای سی‌ان‌ان اعتقاد دارد که به جای فضای مجازی مطالعه کتاب خودش نوعی روان‌درمانی است و بسیاری از مراکز پزشکی از کتاب‌ها استفاده می‌کنند.
کتاب‌ها اغلب اثرات قدرتمندی بر مردم دارند، خوانندگان را به گریه می‌اندازند یا عصبانی می‌کند. اگر هنگام مطالعه احساسی برای شما ایجاد شد، اطلاعاتی برای شما وجود دارد. اگر خوانندگان بایستند و به این فکر کنند که چه چیزی آنها را وادار به واکنش هایی می‌کند که تجربه می‌کنند، می‌توانند دانش ارزشمندی درباره خود به دست آورند.
داستان‌ها به مخاطبان خود یادآوری می‌کنند که آنها تنها کسانی نیستند که رنج می‌برند. همه ما تحت تاثیر آسیب‌های اجتماعی یکسان هستیم، شاید در سطوح مختلف، به روش‌های مختلف. این درک می‌تواند به افراد کمک کند کمتر احساس تنهایی کنند.
شما به عنوان یک خواننده داستان‌های تاریخی، علمی تخیلی، بیوگرافی، عاشقانه و یا هر چیز دیگری دارای اهمیت هستید و همین مسئله انتخاب شماست. برخی از مردم کتاب های صوتی را دوست دارند، در حالی که برخی دیگر نسخه های چاپی را می‌خوانند یا از کتابخوان های الکترونیکی استفاده می‌کنند. آنچه مهم است این است که برای شخص لذت بخش است.
آلایمو در ادامه می‌نویسد: در حالی که برخی از افراد مانند من خواندن را راهی برای آرامش و به دست آوردن اطلاعات خود می‌دانند، درمانگران نیز برای بیماران خود کتاب‌هایی را به عنوان نوعی یادگیری و شفا تجویز می‌کنند. او گفت: در روش‌های کنونی روان‌درمانی در اکثر مراکز از گفتگوی مستقیم با بیماران خودداری می‌شود و به جای آن به آنها کتاب پیشنهاد می‌شود. خواندن می‌تواند راهی برای فرار، آرامش و درک حقایق در مورد خود و جهان باشد.
نظر شما