محمدرضا شمس معتقد است که نویسنده شدن آسان نیست و مراحل بسیاری دارد. وی در اینباره برای نوجوانان توصیههایی داشت و گفت: راههای زیادی برای نویسنده شدن وجود دارند، اما مهمترین مساله این است که علاقهمندان نوجوان در مرحله نخست مطمئن شوند که آیا به نویسندهگی واقعا علاقه دارند یا خیر.
در این باره شمس، نویسنده نامآشنای کودک و نوجوان، درباره نویسنده شدن برای نوجوانان توصیههایی داشت و گفت: در اینباره که نوجوانان چطور میتوانند نویسنده شوند، راههای مختلفی وجود دارد، ولی نخستین کاری که میتوان در این باره انجام داد این است که نوجوانان در کلاسهایی که مراکز معتبر در این زمینه برگزار میشود، شرکت کنند.
وی ادامه داد: راه دیگر برای تمرین نویسنده شدن این است که نوجوانان به سراغ کتابهای آموزشی که در این زمینه منتشر شدهاند بروند و حتی سعی کنند کتابهایی که برای بزرگسالان در این زمینه نوشته شده را مطالعه کنند تا با اصول نوشتن آشنا شوند.
شمس افزود: اما پیشنهاد من به نوجوانانی که میخواهند روزی نویسندهای موفق شوند این است که حتما زیاد بخوانند و بنویسند، به ویژه برای این کار از مجلههایی استفاده کنند که در آنها قصههای خود نوجوانان چاپ شده است؛ نه قصههایی که پدر و مادرها به جای بچهها نوشتهاند.
وی گفت: نوجوانان باید کار خواندن آثار نویسندگان بزرگ ایران و جهان را بدون وقفه ادامه دهند. در کنار این امر باید بنویسند و حتی به این فکر نکنند که کتابشان حتما باید چاپ شود.
نویسندهی کتاب «طوطی و بقال» اضافه کرد: نوجوانان علاقهمند به نویسندگی میتوانند داستانهایشان را برای نویسندگان و منتقدان بخوانند و در جلسات داستانخوانی شرکت کنند؛ چرا که با حضور در جلسات علاوه بر اینکه قصههای دیگر نویسندگان و نقد آثارشان را میشنوند، نقصهای کار خودشان را هم میشناسند.
وی ادامه داد: بچههایی که میخواهند نویسنده شوند باید با خودشان روراست باشند و مطمئن شوند که آیا به نوشتن علاقه دارند یا خیر؟
شمس با بیان این که مسایلی مانند داشتن استعداد یا تمرین کردن زمانی مطرح میشوند که علاقه وجود داشته باشد، گفت: علاقه برای نوشتن خیلی مهم است، من فردی را میشناختم که برای شرکت در جلسات داستانخوانی هر روز صبح از همدان به تهران میآمد و شبها برمیگشت و این سختیها را به جان میخرید تا بتواند نویسنده موفقی شود، بنابراین اگر عشق وجود داشته باشد به دنبال آن تلاش و خواندن و نوشتن هم میآید.
وی ادامه داد: نوشتن برای کودکان و نوجوانان کاری کاملا تخصصی است، هر مضمونی را نمیتوان وارد این حوزه کرد و در عین حال دایره واژگان مخصوص به خود را دارد و حتی میتوان گفت نوشتن برای این حوزه از نوشتن برای بزرگسالان هم سختتر است.
محمدرضا شمس نويسندهي فعال حوزهي كودك و نوجوان متولد فروردين سال 1336 در تهران است. او فعاليت حرفهاي خود را از حدود سي سال پيش و با نمايشنامهنويسي براي بچهها آغاز كرد كه «هادي و هدي» مشهورترين آنهاست. «ناجورها»، «قصهي كوچهي ما»، «عكاسخانه»، «بزبز قندي» و «زاغچهي كنجكاو» هم از ديگر نمايشنامههاي اين نويسندهاند.
از نويسندهي «اسبابكشي جيرجيركها» تا كنون نزديك به 50 عنوان كتاب منتشر شده است كه بعضي از آنها موفقيتهايي را برايش به ارمغان آوردهاند؛ مثل كتاب «ديوانه و چاه» كه جايزهي دفتر بينالمللي كتاب براي نسل جوان (IBBY) در سال 2004 را نصيب او كرد. اين اثر در فهرست سالانهي كتابخانهي مونيخ هم جا گرفته است.«قلم بلورين مطبوعات» و «لوح زرين» كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان هم از ديگر جايزههاي اين نويسندهاند.
از دیگر آثار محمدرضا شمس می توان کتابهای «من من كله گنده»، «ديوانه و چاه»، «اگر اين چوب مال من بود»، «قصههاي توجيبي» و «يك لقمه فيل» را نام برد.
نظر شما