به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، آیتالله شیخ محمدرضا مروج طبسی سال 1285 شمسی در مشهد مقدس به دنیا آمد. وی سطوح اولیه دروس حوزوی را در مشهد گذراند و سپس راهی قم شد.
آیتالله مروج طبسی در قم از محضر آیات عظام سیدمحمدتقی خوانساری، سیدعلی یثربی كاشانی، میرزا علیاكبر حكیم یزدی و محمدعلی شاه آبادی بهره برد و برای هفت سال نیز در درس خارج آیتالله شیخ عبدالكریم حائری یزدی شركت کرد. وی سپس راهی نجف اشرف شد و در حلقه درس بزرگانی نظیر محمد جواد بلاغی، سید ابوالحسن اصفهانی، آقاضیاءالدین عراقی و میرزای نایینی شركت كرد.
این نویسنده حوزه دین همچنین از اعضای رییسه مجلس استفتاء آیتالله سیدابوالحسن اصفهانی بود. وی طی سالهای حضور در نجف اشرف، به وظایف دینی و اسلامی اشتغال داشت تا این‌كه سال 1352 شمسی به سبب فشارهای دولت عراق به همراه دهها هزار نفر ایرانی مقیم عراق، از آن كشور رانده شد و به قم آمد و به تدریس و تألیف پرداخت.
از این عالم ربانی و مجتهد بزرگ كه مراتب اجتهاد و مقامات علمی وی مورد گواهی و تصدیق علمای بزرگ قم و نجف اشرف بود آثار متعددی بر جای مانده كه «اثبات الرّجعه»، «حاشیه وسیلة النجاة و عقد الفراید فی اصول العقاید» و «ذخیره الصالحین فی شرح تبصره المتعلمین» در هشت جلد از آن جمله محسوی می‌شوند. در مجموع حدود 50 کتاب به قلم این عالم دینی در حوزه‌های فقه، اصول، تفصیر، تاریخ، کلام، حدیث و اخلاق نوشته شدند.
از برترین آثار وی کتاب «ذخیره الصالحین فی شرح تبصره المتعلمین» است که شرحی مزجی و استدلالی بر «تبصره المتعلمین» علامه حلی به شمار می‌آید. این موسوعه فقهی، یک دوره کامل فقه استدلالی محسوب می‌شود که نگارش و تالیف آن 25 سال طول کشید.
سرانجام این فقیه و مدرس بزرگوار در 28 آذر 1363 شمسی برابر با 25 ربیعالاول 1405 قمری در 78 سالگی در قم رحلت کرد و در یكی از حجرههای صحن بزرگ حرم حضرت معصومه(س) به خاك سپرده شد.
پنجشنبه ۲۸ آذر ۱۳۹۲ - ۰۸:۰۰
نظر شما