در این کتاب درباره این استان می‌خوانیم: «استان گلستان با داشتن مناطق و شهرستان‌های زیبا، هر ساله توریست‌های داخلی و خارجی زیادی را به خود جذب می‌کند. جاجیم، صنایع دستی، ابریشم بافی رامیان، ماهی، خاویار، پنبه، حلوا اماج (مخصوص گرگان)، نان شیرینی، زنجبیلی، نون عیدی (کلمبو)، پشت زیک (کنجدی) بابتو (مخصوص گرگان)، مارمرده (مخصوص گرگان)، قالی، قالیچه، پشتی ترکمنی، حلوا گردویی (مخصوص کردکوی و بندر گز)، نان بهاره تورشو چُرَگ و نان کاک (مخصوص رامیان) و نان شیرمال (مخصوص آزادشهر) می‌توانند رهاورد سفر مسافران به این استان باشند.»
«آزادشهر، آق قلا، بندر گز، ترکمن، گمیشان، رامیان، علی آباد کتول، کردکوی، کلاه، مراوه تپه، گرگان، گنبد کاووس، مینودشت و گالیکش از شهرستان‌های این استان محسوب می‌شوند که هر یک با جاذبه‌های طبیعی و تاریخی خود، میزبان مسافرانی از اکناف ایران هستند.»
بعد از معرفی کلی این استان در این کتاب، برای مخاطبان (از جمله اطلاعات عمومی درباره جمعیت، مساحت، پوشش گیاهی، اطلاعات آب و هوایی و پیشینه تاریخی) به معرفی 14 شهرستان و جاذبه های گردشگری آن می پردازد.
استان گلستان به دلیل آب و هوا، پوشش گیاهی و پارک‌های طبیعی زیبایی، از مرکزهای مهم گردشگری ایران به شمار می‌آید. برخی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری استان به شرح زیر است:
• پارک ملی گلستان
• پارک جنگلی ناهارخوران گرگان
• شهر تاریخی جرجان در گنبد کاووس
• تالاب آلماگل در گنبد کاووس
• آبشار دوآب در شهرستان کردکوی
• شبه جزیره میانکاله
• مقبره مختومقلی فراغی در شهرستان مراوه‌تپه
• برج گنبد کاووس
• پارک جنگلی تنگه چهل چای در جنوب شهرستان مینودشت
• آبشار لوه در شهرستان گالیکش
• آبشار کبودوال در جنوب علی‌آباد کتول
• تپه هزار پیچ در ابتدای غرب گرگان
«محدوده این استان در زمان هخامنشیان جزو یکی از ایالت‌های ایران بوده و در زمان ساسانیان به همراه چندین ایالت دیگر در سرزمین خراسان قرار داشته است. در قرون اولیه اسلامی و حتی یش از آن، این منطقه بزرگ‌ترین و آبادترین سرزمین در شمال ایران بوده است که تا قبل از قرن هفتم هجری قمری ایالت استرآباد نامیده می‌شد. سرزمین طلای سفید و مروارید سیاه ایران، به دلیل سرسبزی و آبادانی فراوان، نام گلستان به خود گرفته و محل سکونت اقوام ترکمن است؛ قوم بزرگی که بخش دیگری از آنها در جمهوری ترکمنستان زندگی میکنند.»
«سکونت قوم بزرگ ترکمن در نواحی شمالی استان گلستان سبب تنوع ایل‌ها و عشایر شده است و طایفه‌های گوناگون با ویژگی‌های سنتی خاص خود، چشم‌اندازهای مختلفی از زندگی اجتماعی به نمایش گذاشته‌اند. ترکمن‌ها ساختار ایلی جالب و منسجمی دارند که در آن، طایفه قسمت بزرگ و اصلی قبیله و مشتمل بر اونلیق یا تیره‌های مختلف است؛ هر تیره نیز از چند اوبا و هر اوبا از چند ای تشکیل می شود.» (صفحه 13)
«مردم مهمان‌نواز استان با غذاهای سنتی و محلی خود از مهمانان پذیرایی میکنند که چِکدِرمِه (گوشت، پیاز، رب گوجه فرنگی و برنج) و هَلی آش (نخود، لوبیا، سبزی، برنج، گوجه سبز، شکر و پیاز داغ) دو نوع از این خوراکی‌ها هستند.»
چاپ نخست کتاب «گلستان» نوشته مژگان سبزیان در 20 صفحه، شمارگان دو هزار نسخه و بهای 10 هزار تومان از سوی انتشارات کامل چاپ و منتشر شده است.
نظر شما