به گفته این منتخب جشنواره کتاب و رسانه، یادداشت مربوطه در ستون «قفسه» روزنامه جام جم چاپ شده است و وی نویسنده بیش از نیمی از صد ریویوی منتشرشده طی سه سال گذشته در این ستون بوده است.
این روزنامهنگار، عنوان کرد: چهار، پنج سال پیش کار ریویونویسی را ابتدا از سایت «الفیا» شروع کردم و اولین ریویو را بر مجموعه روایت «کآشوب» نوشتم. کمکم که متنها دیده شد و از جاهای مختلف مثل نشریه خیمه، پیام زن، روزنامه جامجم و نشرهای مختلف پیشنهاد ریویونویسی داده شد. همچنین نگارش متن معرفی کتاب برای برنامههای گوناگون صدا و سیما را نیز بر عهده دارم.
رضایی با بیان اینکه عمده ریویوها را در حوزه ادبیات داستانی نوشتهام و این به علاقه من به داستاننویسی و استقبال مخاطب از این ژانر برمیگردد، یادآور شد: برخی کتابها را برای ریویونویسی به مناسبتهای مختلف و برخی را هم بنا به رویدادهای تقویمی انتخاب میکردم.
وی درباره ریویونویسی هم گفت: منظور از ریویو معرفی کتاب همراه با نقد است و معرفی صِرف، مدنظر نیست؛ هر چند در ریویو، نقد کامل هم روی کتاب صورت نمیگیرد، چراکه هدف، معرفی کتاب برای ترغیب مخاطب به خواندن آن است. درواقع علاوه بر معرفی کتاب به آثار نویسنده اشاره و آثار مختلف آن ژانر را هم معرفی میکنیم. کارکرد ریویونویسی ارائه چشمانداز کاملی از کتاب و نویسنده به مخاطب است. همانطور که گفته شد، مهمترین هدف ریویونویسی، ترغیب مخاطب به خواندن کتاب است و در کنار معرفی کتاب، نقد و نظرهای خودمان را هم اعمال میکنیم، اما مراقب هستیم که نقد، زیاد بُرّنده و تند نباشد تا مخاطب از خواندن کتاب منصرف نشود.
این فعال مطبوعاتی به نقش ریویونویسان هم در ترغیب علاقهمندان به مطالعه آثار اشاره کرد و گفت: ریویونویس، رابط بین نویسنده و خواننده کتاب است. از سویی با بیان ویژگیهای مثبت کتاب، نقش تبلیغی دارد و مخاطب را به خواندن اثر تشویق و ترغیب میکند و از سوی دیگر، بهعنوان نماینده مخاطب، نقد و نظر خوانندگان را به نویسنده منتقل میکند.
رضایی در پایان گفت: در کشورهای آمریکایی و اروپایی، ریویونویسی قدمت زیادی دارد و در صنعت نشر، نقش مهمی ایفا میکند. در ایران نیز طی سالهای اخیر ریویونویسی رواج پیدا کرده و ناشران متوجه بازخورد و استقبال مخاطب از آثار شدهاند.
نظر شما