شنبه ۱۴ فروردین ۱۴۰۰ - ۱۰:۴۷
تحقق خورشید به دنبال نقطه‌های نور

آنچه در داستان «درخت بید آبی» مورد توجه قرار می‌گیرد، امیدِ شخصیت محوری در هر لحظه از زندگی است. او در هر اتفاق ناخوشایندی به دنبال نقطه نوری می‌گردد و در آخر خورشید را به دست می‌آورد.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) داستانِ بلند «درخت بید آبی» نوشته «دوریس گیتس» و ترجمه «مجید عمیق» به‌تازگی از سوی نشر نیستان بازنشر شده است. (چاپ دوم، 1399)
این کتاب دارای قطع نیم‌وزیری است و از جمله کتاب‌های کوچکی است که خواننده می‌تواند به‌راحتی آن را در هر جایی با خود ببرد و بخواند.

«دوریس گیتس» در یکی از شهرهای ایالت کالیفرنیا (1901-1987 متولد شد. او را یکی از پیشگامان داستان‌های واقع‌گرا برای نوجوانان می‌دانند. نخستین رمانش را که درونمایه‌اش از دوران سخت رکود و بیکاری و فقر الهام گرفته شده بود، تحت عنوان «فکر بکر سارا» در سال 1938 منتشر می‌کند. دو سال بعد از نخستین رمانش، در سال 1940 رمان درخت بید آبی رنگ را -که درباره رنج‌ها و سختی‌های کارگران فصلی در امریکا است- انتشار می‌دهد.

داستان این کتاب، درباره خانواده‌ای خانه‌به‌دوش است که پدر مجبور است برای گذران زندگی به صورت فصلی در مزارع پنبه کار کند. اما جنی لارکین دخترک خانواده در آرزوی یک سکونت دایمی است. هر بار که او از پدرش سوال می‌کند تا چه وقت در اینجا ساکن خواهیم بود، در جواب می‌شنود: «دخترم تا هر وقت که بتوانیم». تنها دارایی دخترک بشقابی است که از مادر مادربزرگش به یادگار مانده است. روی بشقاب نقوشی است. حوادث این داستان دست به دست هم می‌دهند و سرانجام نقش بشقاب حقیقت پیدا می‌کند. ماجراهای داستان برگرفته از واقعیت‌های دهه 1930 میلادی، هم‌زمان با بحران بیکاری آمریکا است.
 
شاید در ابتدا بتوان این کتاب را مختص گروه سنی نوجوان دانست؛ اما جنی لارکین شخصیت اصلی داستان که دارد مرز کودکی را به سوی نوجوانی طی می‌کند، نمادی از دوران گذار روح انسان از دنیای کودکی به دنیای آدم‌بزرگ‌ها می‌تواند باشد.
این گذار اما همراه با طوفانی است که شاید برای کودکی با جثه کوچک و ظریف او خیلی سهمگین باشد؛ اما این طوفان را گریزی نیست و همه افراد بشر باید آن را از سر بگذرانند تا به ساحل آرامش برسند. این دوران پر از اضطراب و ناامنی است و در این آوارگی نوعی خانه به دوشی روح را می‌توان متصور شد که به دنبال سرمنزل مقصود می‌گردد. انسان در طول زندگی خود دنیاهای متفاوتی را می‌زید و پس از عبور از هر دوره‌ای از زندگی‌اش گرچه به سوی کمال می‌رود؛ ولی در هر مقطع بحران‌های خاصی را متحمل می‌شود و در این گذار روحش با تحمل رنجِ پوست اندازی، باتجربه‌تر و بزرگ‌تر می‌شود. 
 
 

«آن شب جنی پیش از خواب نگاهی به بشقاب درخت بید انداخت. این بار آن به نوعی زیبا‌تر و خیلی با ارزش‌تر از همیشه به نظر می‌رسید. چند لحظه بعد جنی در حالی که در بستر خواب دراز کشیده بود؛ متوجه یک روشنایی کوچک در آسمان تاریک شد که نور آن بر روی چارچوب درِ کلبه افتاده بود. این روشنایی او را به یاد آن عقاب در کنار رودخانه انداخت. او از خود پرسید: آیا این نور ستاره‌ای است که را خود را گم کرده است؟ جنی می‌دانست که این نور می‌بایست نورِ هواپیمای مسافربری باشد...» (از متن کتاب)
 
 
آنچه در اینجا و در زندگی کوچک جنی لاریکین مورد توجه است؛ امید او در هر لحظه از زندگی است. او در هر اتفاق ناخوشایندی به دنبال نقطه نوری می‌گردد و در آخر خورشید را به دست می‌آورد. او دلبسته یک بشقاب قدیمی است که تنها دارایی زندگی‌شان است؛ اما این تنها یک دلبستگی ساده و کودکانه نیست. او در تصاویر روی آن بشقاب امید و آرزو را می‌جوید و در واقع آن کتاب برایش نمادی از خوشبختی است. او سخت‌ترین لحظات زندگ کوچک و فقیرانه‌اش را با تکیه و امید به آن بشقاب می‌گذراند و سرانجام تصاویر دنیای روی بشقاب در زندگی واقعی‌اش محقق می‌گردد.

کتاب «درخت بید آبی» با 300 نسخه، 167 صفحه و قیمت 20000 تومان از سوی نشر نیستان منتشر شده است.
 

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها