این اثر که توسط انتشارات نباتی منتشر شده، شامل 64 شعر نو به زبان فارسی در 146 صفحه است که در شمارگان 1000 نسخه منتشر شده است.
در این دفتر شعر، شاعر با زبانی ساده، روان و صمیمانه به بیان اندیشەهای خود پرداخته است؛ بهطوریکه اندیشههای اجتماعی و احساسات فردی محتوای بیشتر اشعار وی را تشکیل میدهند.
«در روشنای روز» نام اثر دیگر سلیمان سیدی است که به تازگی منتشر شده است. در این اثر نویسنده با زبانی شیوا نگارش یافته، گاهی جملات و عبارات آن چنان در قالب لطیف و ظریفی بیان میشوند که نظم و آهنگ شعر به خود میگیرند.
در این اثر نویسنده با بهرەگیری از روابط اجتماعی قوی خود، در کتاب خاطراتش به قشرهای مختلف جامعه مانند راننده تاکسی، صاحبان قهوەخانه و غذاخوری سنتی، تاجر فرش، اقتصاددان، دیپلمات، متفکران و اندیشمندان اجتماعی هم نشینی و مصاحبت دارد و دیدگاه و بینش اجتماعی آنها را با باریکبینی خاصی مورد تجزیه و تحلیل قرار میدهد.
سیدی در کتاب «در روشنای روز» گاهی از رسم و رسوم نسنجیده و گیرعقلانی جامعه شکوه میکند و از عدم پیشرفت جامع در زمینههای فرهنگی، اقتصادی و نابسامانیهای سخن میگوید. مهاجرت روستاییان را به شهرها یک معضل بزرگ اجتماعی توصیف میکند و از کودکان کار که در سرما و گرما در رنج کسب لقمه نانی هستند، آزرده خاطر است.
جهان در آیینهی زمان، فصل پنجم عشق، بانوی سبز خیال، از کاراکاس تا مهاباد، سالها و سایهها و پرواز زیر باران از دیگر آثار سلیمان سیدی هستند.
سلیمان سیدی متولد سال 1330 در مهاباد دانشآموخته علوم سیاسی از دانشگاه تهران در دهه 50 شمسی و دیپلمات ایران در ونزوئلا بوده است. پس از سالها فعالیت در سازمان انرژی اتمی ایران و وزارت خارجه، زندگی و کار شخصی در آمریکای لاتین را برگزید. او پس از بازگشت به زادگاهش به جمعآوری آثار، نوشتن خاطرات و اشعار خود پرداخته است.
نظر شما