کبریایی در شروع برنامه در مورد پویش گفت: در کشور ما حدود میلیون نفر درگیر اعتیاد هستند و اگر با خانواده آن‌ها حساب کنیم حدود ۲۰میلیون نفر درگیر مقوله اعتیادند؛ همچنین باید اشاره کرد اعتیاد منحصر به قشر خاصی نیست؛ بلکه می‌تواند از استاد دانشگاه تا مدیر یک مجموعه معتاد باشد. این کتاب تجربیاتی بازگو می‌کند که تعجب می‌کنید؛ مثلا نخبه‌ای از شریف که معتاد است یا مدیری که سخنران ماهری است و درگیر اعتیاد است. ترویج این کتاب به فضای ترک اعتیاد کمک خواهد کرد و یکی از روش‌های معرفی کتاب در کشور که بسیار موفق بوده پویش‌ها بوده‌اند. به یاد دارم اولین بار که کتاب را در دست گرفتم از ۹ شب شروع به مطالعه کردم و تا ۲ نیمه‌شب از مطالعه دست نکشیدم.
وی درباره این پویش توضیح داد: افراد می‌توانند کتاب را از سایت و غرفه و... تهیه کنند، تعدادی سؤال از متن کتاب را پاسخ داده و جواب آن را پیامک کنند. در پایان ۲۰میلیون تومان جایزه نقدی دریافت خواهند کرد و کسانی که قبلاً کتاب را تهیه کرده‌اند و برگه سؤالات در آن موجود نیست، می‌توانند به سایت پنج و هفت مراجعه کنند و به سوال‌ها دسترسی پیدا کنند.
همچنین مدیر پویش تصریح کرد: ما در این مرکز، تخصصاً بر روی ترویج کتاب خوب کار می‌کنیم. قبل از این روی کتاب حاج‌احمد کار کردیم که بسیار مورداستقبال مردم قرار گرفت. در فضای مجازی، رسانه‌ها و مترو به تبلیغات کتاب پرداختیم. سالانه در ایران صدهزار کتاب تولید می‌شود که تنها صد عدد آن معرفی می‌شود. حلقه مفقوده صنعت نشر ایران، بخش معرفی است که ما بر روی آن کار می‌کنیم.
مهریزدان درباره چرایی انتخاب موضوع این مستند گفت: در بحث اعتیاد، وقتی بانوان درگیر آن می‌شوند، سختی و شدت کار افزایش پیدا می‌کند. علاوه بر اینکه خود فرد را عذاب می‌دهد ممکن است خانواده‌ای را از هم متلاشی کند. روایات جالبی هم در این مستند گفته شد که بسیار قابل‌توجه بود؛ مثل خانمی که ۲۰ سال به‌دلیل اعتیاد از فرزند خود بی‌خبر بود.
فیلم تلاش بر روایت موازی‌ای دارد که مشکلات خانواده افراد درگیر اعتیاد را روایت کند و در کنار آن بدون هیچ برخورد قهری روابط درونی آن‌ها را شرح دهد.
مدیر بخش مستند سازمان سینمایی سوره بیان کرد: برای ما مهم است مستندی باکیفیت بسازیم که بتوانیم آن را برای مخاطب عام جامعه نیز نمایش دهیم و مورداستقبال آن‌ها قرار بگیرد. این مهم‌ترین نکته‌ای است که برای ساخت مستند رعایت می‌کنیم.
همچنین وی افزود: برای ما جذاب‌تر از جوایزی که مستند برنده شده، اکران‌هایی است که در کمپ‌های ترک اعتیاد و زندان‌ها صورت گرفته است. ما ۱۵۰ مورد اکران داشتیم که مستند در این برنامه‌ها بسیار مورداستقبال قرار گرفت. متأسفانه در مورد اعتیاد در ایران آمار بازگشت و ترک خیلی کم و ناامیدکننده است ولی در مستندهای ما همیشه مقوله امید پررنگ بوده. تنها کمتر از ۱۰درصد معتاد‌ها به ترک دست پیدا می‌کنند. امیدوارم با این تلاش‌ها بتوان قدم بزرگ‌تری برداشت.
باباخانی، نویسنده، درباره کتاب خود گفت: من از ۱۳۶۵ داستان‌نویسی را شروع کردم. زندگی بسیار خوب، جوایز خوب و همسر خوب و... را داشتم؛ ولی هیچ‌کدام باعث نشد درگیر مواد مخدر نشوم و ۳۵ سال درگیر اعتیاد بودم. گذشت و گذشت تا در سال ۱۴۰۰ تصمیم گرفتم که آبروی خود را کف دست بگذارم و این کتاب را بنویسم.
او درباره نام‌گذاری کتاب توضیح داد: در وهله اول من را یاد کودکانی که روی پل و خیابان، خرج مواد خود را با نواختن ساز و هنر خود کسب می‌کنند انداخت و در وهله دوم باید به این نکته بپردازم که در بین معتادان، به هروئین‌کشیدن اصطلاح ویولون‌زنی اطلاق می‌شود که برای این کتاب انتخاب کردم.
وی درباره نقش خانواده و اطرافیان در مقوله ترک بیان کرد: من در سال ۱۳۶۰ ازدواج کردم. دو فرزند دارم و سوگند می‌خورم در ۴۰ سال حتی نیم ساعت هم با همسرم قهر نکردم. او ۳۵ سال با اعتیاد من کنار آمد و حتی یک بار هم کنایه نزد. من در این ۳۵ سال اشتباهات زیاد و گناهان فراوانی کردم مثل دزدی، غیبت و... به یاد دارم روزی به ماه‌طاووس، همسرم گفتم: «می‌ترسم پس از مرگ در ظلمت باشم و تو را نبینم» که او آیه‌ای برای من خواند که ترجمه آن این بود: «اگر خدا را برگزینی آن‌ها بر تو وعده می‌دهند که بهشت برای توست.»
این افراد در پایان مراسم به رونمایی از پوستر پویش کتاب‌خوانی پرداختند.
گفتنی است جشن امضای کتاب «ویولون‌زن روی پل» روز پنجشنبه در غرفه جام‌جم برگزار خواهد شد.
نظر شما