معصومه یزدانی، نویسنده کودک در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، با بیان اینکه نقش کتاب در تعلیم و تربیت کودک از بدیهیات است، بیان کرد: کتاب و حتی صحبت کردن با کودک و انتقال اطلاعات به او بهترین راه انتقال تجارب بزرگ‌ترها به کودک و گسترش جهان زیست آن‌ها خواهد بود.

وی افزود: وقتی برای کودک داستان می‌خوانیم و انتقال تجارب می‌کنیم، دنیایی که آن‌ها در آن قرار دارند را گسترش داده‌ایم و این دانش‌ها شامل هر دانشی خواهد شد. مهارت‌های رفتاری، آداب، تعامل با محیط اطراف ازجمله خانواده، محیط اجتماعی و طبیعت، آگاهی نسبت به بدن و اعضا، سلامتی و هرچیز دیگری که ما به مرور زمان یاد گرفته‌ایم را طبیعتاً باید به بچه‌هایمان منتقل کنیم.

این نویسنده کودک ادامه داد: کتاب، انتقال این تجارب را از والدین به کودک آسان‌تر کرده و از طرفی این انتقال مفاهیم را شیوه‌مند و جذاب‌تر می‌کند. هر قصه دارای دانش است و وقتی کودک یک قصه را می‌شنود در کنار دانش، کلمات و جمله‌بندی درست به او آموزش داده می‌شود.

معصومه یزدانی کارکرد یک کتاب ۲۴ صفحه تصویری همراه با ۳۰۰ کلمه را برای یک کودک فراتر از یک کتاب درسی برای افراد بزرگسال دانست و تاکید کرد: به دلیل اینکه کودک تازه به جهان ورود کرده است هر یک کلمه برای او یک کارکرد دارد و در ذهن او حک می‌شود. این مسائل در آموزه‌های دینی ما قرار دارد چراکه در قرآن شاهد قصه‌هایی برای پندآموزی به مخاطب هستیم و مستقیماً به ما گفته می‌شود اگر می‌خواهید چیزی را آموزش دهید؛ آن آموزش را با داستان بیان کنید.

نویسنده کتاب «تولد…تولد…تولدت مبارک» ادامه داد: دین اسلام با کتاب با مردم سخن گفته شده و خداوند با پیامبر نیز از طریق کتاب سخن گفته است. اگر قرار باشد از مسیر دینی خودمان تبعیت کنیم، آموزش با کتاب یک امر اثبات شده و واجبی خواهد بود که در امر تعلیم و تربیت باید به آن توجه داشت.

او درباره انتخاب کتاب برای کودک گفت: زبان کتاب برای گروه‌های سنی مختلف؛ قالب کتاب و نوع داستان‌ها و مطالبی که در کتاب‌های داستانی و غیرداستانی هرکدام کارکرد خودشان را دارند که خانواده‌ها متناسب با شرایط آن‌ها را انتخاب می‌کنند.

معصومه یزدانی در پاسخ به اینکه کودک از چه سنی درک مفاهیم را خواهد داشت و چه روش‌هایی برای انس گرفتن او با کتاب وجود دارد، گفت: کتاب خواندن یک عادت است؛ اگر کتابخوانی را برای کودک عادت نکنیم؛ کودک یک عادت دیگر را جایگزین می‌کند؛ لذا اگر برای کودک کتاب نخوانیم و صبر کنیم به مدرسه برود و خودش مطالعه را شروع کند، عملاً به سن دبستان او نزدیک شده‌ایم درحالی که کودک برای تفریح و اوقات فراغت مسیرهای دیگری را پیدا می‌کند. به ویژه اینکه امروزه ابزار متعدد داستان‌گویی وجود دارد و کتاب و قصه تنها ابزار نیست. اگر عادت کتابخوانی در کودک از همان سال‌های ابتدایی صورت نگیرد؛ بعدها هدایت او به سمت کتابخوانی دشوارتر است.

این نویسنده با بیان اینکه کتاب‌های فوق‌العاده تخصصی برای کودکان از صفر تا سه‌ماه و سه‌تا شش ماه و … وجود دارد، گفت: اگر قرار باشد یک کتاب حرفه‌ای و علمی نوشته شود، نوشتن یک کتاب برای گروه‌های سنی کودک به مراتب سخت‌تر از کتاب‌هایی است که برای بزرگترها نوشته می‌شود. اینجا هر کتابی متناسب با مخاطب در تعداد کلمات، تصویر و مفاهیم و پیچش‌های داستانی نوشته و تولید و تالیف می‌شود لذا همراهی کودک با کتاب باید مانند همراهی او با اسباب‌بازی باشد تا وقتی که بزرگ می‌شود در میان ابزارهای مختلف کتاب را انتخاب کند چراکه کتاب بی‌ضررترین و بی‌آسیب‌ترین تفریح، وسیله آموزش و انتقال تجربه است.

نویسنده کتاب «تولد…تولد…تولدت مبارک» درباره روش‌های جذاب کردن کتاب برای کودک گفت: اولاً از پاره شدن کتاب نباید نگران بود؛ نباید انتظار داشته باشیم هیچ خط و خشی وارد کتاب نشود. اگر ما با کودک و کتاب او سخت رفتار نکنیم و او را با کتاب قانون‌مند نکنیم، لذت انس با کتاب کم‌کم به کودک تزریق می‌شود و او با کتاب همراه می‌شود. قطعاً نباید منتظر ماند تا بچه‌هایمان خودشان کتابخوان و باسواد شوند بلکه باید کتابخوانی را از نوزادی با کودکان شروع کنیم تا به کتاب عادت کنند. همچنین نباید نگران پاره شدن کتاب توسط کودکان باشیم.

یزدانی در ادامه گفت: کتاب «تولد…تولد…تولدت مبارک» از کتاب‌های «پرنده آبی» انتشارات علمی و فرهنگی است؛ این کتاب تلاش می‌کند لذت بازی‌های گروهی و جمعی را به بچه‌هایی که از جمع‌های دوستانه دور هستند، یادآوری کند.