به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) رضا اسماعیلی در این شعر آورده است:
خدا کند ورقِ روزگار برگردد
ز جاده‌های سحر، آن سوار برگردد
زمین بلرزد و دیوار شب فرو ریزد
زمان بچرخد و آیینه‌دار برگردد
دوباره مهرِ عدالت بتابد از مشرق
به دست‌های علی، ذوالفقار برگردد
خدا کند که فلسطین، ز غم شود آزاد
رها شود ز غم و از حصار برگردد
دوباره خنده به لب‌های غزه بنشیند
به قلب مُضطرب او، قرار برگردد
خدا کند برسد سیب سرخ لبنان باز
به این دیار مبارک، بهار برگردد
خدا کند که به پایان رسد شب هجران
ز جاده‌های سحر، آن سوار برگردد
نظر شما