کیومرث درم‌بخش در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) درباره سپری شدن پنجاهمین سال‌مرگ درگذشت نیما یوشیج در سکوت گفت: این مسئله را از زاویه‌های مختلف می‌توان بررسی کرد. متاسفانه برای هنر، هنرمندان و افرادی که در راه ماندگاری ادبیات گام برداشته‌اند کمتر ارزشی قائل ‌شده است و هر روز شاهد درگذشت یکی از این بزرگان هستیم.

وی با تاکید بر این امر که برپایی بزرگداشت، نمایشگاه و یا ساخت مستندی درباره زندگی هنرمندان و بزرگان ادبیات ایران توسط او تنها براساس احساس وظیفه‌ای است که بر دوش خود احساس می‌کند توضیح داد: در این زمینه خود را مسوول می‌دانم و این دلیل سبب شده تا به تنهایی و با هزینه‌های شخصی درباره نیما یوشیج، سهراب سپهری، صادق هدایت و دیگر چهره‌های ادبی مستندی بسازم یا بزرگداشتی برگزار ‌کنم.

درم‌بخش در ادامه به ویژگی‌های نیما به عنوان شاعری که طرفدار محیط زیست است اشاره و تصریح کرد: نیما دلسوزانه برای محیط زیست تلاش کرده است. در شعرهای او نام بیش از صد درخت آورده شده و گونه‌های مختلفی از پرندگان و حیوانات دیگر توسط نیما در شعر به ما معرفی شده‌اند. هر یک از کوه‌هایی که نیما در شعر خود نام آن‌را آورده توسط آن شعر دارای شناسنامه شده‌اند.

وی افزود: باید روحیه و حس نیما نسبت به محیط زیست را به کودکان و جوانان آموزش داد؛ زمانی‌که نیما از محیط زیست سخن می‌گوید گویی از وجود خودش صحبت می‌کند.

درم بخش، به مناسبت پنجاهمین سال‌مرگ درگذشت نیما نمایشگاهی از عکس‌های نیما را در تالار ناصری خانه هنرمندان برگزار کرد و همزمان با این نمایشگاه مستندی را که در سال ۱۳۵۶ درباره زندگی نیما یوشیج با عنوان «دنیا خانه من است» ساخته بود، نمایش داد.

این نمایشگاه شامل ۱۸ قطعه عکس مربوط به ۸۵ سال پیش بود که برای نخستین‌بار در ایران به نمایش در آمد و نیما این عکس‌ها را با دروبین لوبیتل گرفته است.

وی به ارائه توضیحی درباره این نمایشگاه عکس پرداخت و تشریح کرد: از ۱۳ سالگی کار عکاسی را شروع کردم و با مطبوعات همکاری داشتم. در ۱۴ سالگی با فریدون مشیری به دیدار نیما یوشیج در خانه‌اش در تجریش رفتم و عکس‌هایی از این شاعر گرفتم. پس از ۲۰ روز عکس‌ها را برای نیما بردم. در آن دیدار نیما درباره عکاسی و این‌که با دوربین لوبیتلی که برادرش برای او تهیه کرده، عکس‌هایی را از خودش گرفته صحبت کرد. در آن دیدار نیما تعدادی از آن عکس‌ها را به من هدیه کرد. به همین دلیل هرسال با برپایی نمایشگاه و یا بزرگداشتی سعی می‌کنم یاد نیما را زنده نگه دارم.

این مستندساز در ادامه به مستند «دنیا خانه من است» که همزمان با نمایشگاه عکس به نمایش درآمد، اشاره و تصریح کرد: یکی از ویژگی‌های این مستند جلوگیری از تخریب خانه پدری نیما بود که وارثان می‌خواستند آن‌را تکه‌تکه کنند. پس از آن مستند خانه نیما جزو آثار ملی ثبت و حفاظت از آن‌را سازمان میراث فرهنگی برعهده گرفت.

وی توضیح داد: در مستند «دنیا خانه من است» درباره فضاهای شعری نیما و چگونگی برقراری ارتباط میان نحوه کلام نیما و جوانان صحبت شد. گاه خواندن شعرهای نیما برای افرادی که با آهنگ و وزن آن‌ها آشنایی ندارند بسیار دشوار است. در این مستند منوچهر اسماعیلی به عنوان گوینده سروده‌های نیما را قرائت می‌کرد.

درم‌بخش در ادامه یادآور شد: نباید زنجیره فرهنگ پاره شود و مسوولان و متولیان امر باید به صورت خودجوش به برپایی بزرگداشت و زنده نگه‌داشتن یاد بزرگان ادب فارسی اقدام کنند تا بتوانیم ستون‌های فرهنگ خود را حفظ کنیم.

وی افزود: خاطرات زیادی از نیما در ذهن من نقش بسته و اگر بدانم نهادی حمایت لازم را انجام می‌دهد، این خاطرات را می‌نویسم و در قالب کتابی منتشر می‌کنم.

درم‌بخش در ماه ژوئن نیز بزرگداشتی را برای نیما یوشیج در پاریس برگزار کرد.

وی در توضیح این مراسم گفت: بزرگداشت نیما با استقبال فراوانی از سوی نویسندگان و شاعران فرانسوی و ایرانیان روبرو شد.

درم‌بخش در پایان به تشریح نظر شاعران و نویسندگان فرانسوی درباره نیما پرداخت و اظهار داشت: فرانسوی‌ها معتقدند هرچه شعر به طبیعت نزدیک‌تر باشد، شعر بودنش بیشتر است. آن‌ها نیما را چون نگهبان جنگل می‌دانند و شعرهای او را درختانی که در این جنگل می‌کارد. دیوانش را جنگل کلمات همیشه سبز می‌نامند و ارادت زیادی به او دارند.