به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، محمود حسینی‌زاد، مترجم زبان آلمانی که برخی از آثار فریدریش دورنمات، نویسنده و نمایشنامه سوییسی را به فارسی ترجمه کرده است، این نویسنده را آبروی ادبیات جهان دانست.

فریدریش دورنمات، نویسنده و نمایشنامه‌نویس سوییسی، یکی از پیشگامان تئاتر حماسی اروپا و خالق داستان‌هایی چون «قول» و «سوء‌ظن»، ۸۷ سال پیش، در پنجم ژانویه سال ۱۹۲۱میلادی، دیده به جهان گشود. او عمده شهرت خود را مدیون تاثیر بی چون و چرا بر تئاتر حماسی (Epic) و همکاری درازمدت با پیشگامان این گونه تئاتر (افرادی همچون برتولت برشت) است.

حسینی‌زاد در مورد این نویسنده گفت: دورنمات نثری منحصر به فرد دارد. او در برخی از آثارش همچون «سوءظن» از جمله‌های بلند و طولانی استفاده کرده و در آثاری همچون «قاضی و جلادش»، سبکی شاعرانه و روان را با جملات کوتاه به نگارش در آورده است.

این مترجم ادامه داد: چیزی که به جملات دورنمات درونمایه و روح بخشیده و باعث تمایز سبک او شده است،‌ چاشنی فلسفی عبارت‌ها و استفاده از اساطیر است. این نویسنده به فلسفه و اساطیر علاقه‌مند بوده و تمامی آثارش را با چنین درونمایه‌هایی تلطیف کرده است.

به باور حسینی‌زاد، ترجمه آثار دورنمات پیچیدگی‌های خاصی دارد. وی در این مورد توضیح داد: جمله‌های طولانی و عبارت‌های شاعرانه در آثار دورنمات، کار را برای مترجم دشوار می‌کند. مترجم مجبور می‌شود ضمن حفظ زیبایی کلام، اثر را به گونه‌ای ترجمه کند که محتوا و درونمایه آن نیز قابل درک باشد. همین امر باعث شده تا ترجمه آثار این نویسنده با پیچیدگی‌های خاصی همراه باشد.

مترجم «قول» در مورد شناخت ایرانیان از آثار دورنمات گفت: ترجمه‌های حمید سمندریان از آثار نمایشی دورنمات و اجراهایی که از این آثار بر روی صحنه تئاتر صورت گرفته است باعث شده تا این نویسنده در کشور ما بیشتر به عنوان یک نمایشنامه‌نویس شناخته شود. اقبال او نیز در این حوزه بسیار قابل توجه است. اما ترجمه سایر آثار او می‌تواند از وجوه دیگر دورنمات پرده بردارد.

حسینی‌زاد که در سال جاری ترجمه داستان‌های پلیسی «سوءظن» و «قاضی و جلادش» را از این نویسنده راهی بازار نشر کرده است، ادامه داد: سبک دورنمات در آثار پلیسی‌اش منحصر به فرد است. کسی تاکنون در این ژانر چنین سبکی را استفاده نکرده بود و پس از دورنمات نیز چنین شیوه‌ای کمتر دیده شده است. علت آن است که دورنمات در درجه اول قصد داشته ادبیات خلق کند و بعد سراغ مضمون پلیسی رفته است. از این نظر او آبروی ادبیات جهان است.