ایمنی غذایی، یعنی اطمینان از اینکه غذایی که مردم جامعه استفاده میکنند بهطور کامل سالم و فاقد هرگونه آلودگی باشد؛ این آلودگی میتواند شامل آلودگی میکروبی، انگلی یا شیمیایی باشد. بررسیهای علمی نشان میدهد که در دهههای اخیر با گسترش تکنولوژی و افزایش مصرف افزودنیها، آفتکشها، آنتیبیوتیکها و هورمونها در تولید مواد غذایی در کشورهای در حال پیشرفت، اثرات سوء و انکارناپذیری بر سلامت انسانها بهوجود آمده است. این آلودگیها و بیماری شامل بروز انواع ناهنجاریهای مادرزادی و سرطانها بهویژه در کودکان است. براساس آمار، میزان وقوع مسمومیتهای ناشی از آلودگی غذا در کشورهای در حال پیشرفت 13 درصد بیشتر از کشورهای صنعتی است.
کتاب «امنیت محصولات غذایی» تألیف فتانه مستوفی در پنج فصل ضمن ارائه تعاریف و مقدماتی از امنیت غذایی و ایمنی غذایی، به موضوعاتی همچون کشاورزی محور تأمین امنیت غذایی، امنیت غذایی؛ هدف توسعه هزاره سوم، آثار سوء تغییرات اقلیمی بر امنیت غذایی، وضعیت امنیت غذا و تغذیه در ایران، امنیت غذایی و توسعه پایدار، عوامل موثر بر امنیت غذایی، پایین بودن سواد تغذیهای، مداخلات نامناسب دولت، فرسایش منابع پایه و بحرانهای زیستمحیطی، فقر و امنیت غذایی، گیاهان تراریخته، تفاوت محصول ارگانیک و غیرارگانیک، فناوری جدید در صنعت کشاورزی جهان و حمایت از حفاظت محیط زیست میپردازد.
طراحی استراتژی امنیت غذایی در سطح ملی
امنیت غذایی نه تنها از امکانات تولیدی، بلکه از محیط سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه اثر میپذیرد. در اینباره در کتاب حاضر میخوانیم: «امنیت غذایی از طرفی با تولید، عرضه و توزیع و از طرف دیگر با بحث مصرف و چگونگی تأمین آن توسط خانوار و ترکیب و رژیم غذایی آنها ارتباط تنگاتنگی دارد. امنیت غذایی مسأله چندبُعدی و چندرشتهای است که در کشورهای مختلف با توجه به شرایط اقتصادی و اجتماعی حاکم بر جامعه، از جنبههای مختلف قابل بررسی است. این مسأله حائز اهمیت است که در موارد متعددی ملاحظه شده است که از غذا بهعنوان حربه سیاسی استفاده شده است و این مسأله باعث میشود که در طراحی استراتژی امنیت غذایی در سطح ملی این موضوع مدنظر قرار گیرد.
راه اصلی دستیابی به امنیت غذایی، اصلاح و بهبود وضعیت تغذیه، تأمین غذای سالم و بهداشتی و رهایی از گرسنگی و سوءتغذیه در سطح ملی، برنامهریزی اصولی در زمینه غذا و تغذیه است. توجه به ابعاد گوناگون مسأله غذا و تغذیه و تعیین وضعیت دریافت غذا و ارزش تغذیهای، الگوهای غذایی معمول و ارزیابی روند تغییرات، شناخت عوامل موثر در آسیبپذیری تغذیهای افراد جامعه، اِعمال سیاستهای مناسب در بخشهای مختلف و مرتبط با غذا و تقاضا و الگوی مصرف، نقطه شروع تدوین، تحلیل و ارزیابی سیاستهای غذایی در سطح کلان است.»
پایین بودن سواد تغذیهای
ازجمله مهمترین مشکلات تغذیهای، سوءتغذیه، کمخوری، پرخوری و چاقی، کمخونی فقر آهن و انواع ریزمغذیها که بهصورت حاد نیز هست، نداشتن فرهنگ و سواد تغذیهای می باشد. کمتر از 50 درصد افراد جامعه به اندازه نیاز انرژی و پروتئین مصرف میکنند، 30 درصد به اندازه ریزمغذی مصرف میکنند، 20 درصد اضافه بر نیاز ریزمغذی دریافت میکنند و 50 درصد با کمبود دریافت ریزمغذیها روبهرو هستند. این بدان معنی است که کشور نه تنها مشکل از منظر اقتصادی، بلکه از لحاظ فرهنگی و دانش و رفتار و عادات غذایی، مشکل دارد.»
نخستین چاپ کتاب «امنیت محصولات غذایی» در 144 صفحه با شمارگان یکهزار نسخه به بهای 25 هزار تومان از سوی انتشارات محقق اردبیلی راهی بازار نشر شده است.
نظر شما