ابراهیم خدایار پژوهشگر و استاد دانشگاه تربیت مدرس در سوگ درگذشت حسن انوشه یادداشتی در اختیار ایبنا قرار داده است.
او تمام عمر برای سربلندی زبان و ادب فارسی و ایران و تاریخ پرشکوهش قلم زد و دیگران را نیز به همین راه فراخواند. انوشه برای من استاد و دوست دیگری بود. درست از بیست سال پیش وقتی پا به دنیای ماوراءالنهر گذاشتم، چراغ راهم را انوشه با نوشته هایش پیشتر روشن کرده بود، هرجا در شهرهای ازبکستان و تاجیکستان قدم می گذاشتم، او را در کنار خود می دیدیم. کتابخانه اش یگانه کتابخانۀ تخصصی مطالعات زبان و ادب فارسی ماوراءالنهر در ایران بود و چقدر با سختی تمام تک تک خشت های این بنای عظیم را گرد آورده بود. وقتی خبردار شدم دست به گریبان بیماری شده است، به خود اجازه ندادم دربارۀ جدایی از او بیندیشم؛ اما می دانستم که با سرنوشت نمی توان جنگید و اکنون که خبر غم انگیز و جانکاه درگذشت این پژوهشگر خستگی ناپذیر را شنیدم، با خود گفتم «اجازه بدهید انوشه برای من همیشه انوشه بماند».
او تا زنده بود برای ایران نوشت و تا زمانی که پرچم ایران برافراشته است، زنده خواهد ماند.
نظر شما