به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از آسوشیتدپرس- استیون کینگ خودش را یک جنایی‌نویس نمی‌داند. او در مصاحبه تلفنی با روزنامه آسوشیتدپرس می‌گوید «نظر من همیشه این بوده که شما می‌توانید هر عنوانی که می‌خواهید روی من بگذارید البته تا زمانی که چک‌ها برگشت نخورند. هدف من این است یک داستان خوب بگویم و اگر آن داستان از برخی خط و خطوط‌ها عبور کرد و در قالب ژانر مشخصی قرار نگرفت مشکلی پیش نمی‌آید.»

علاقه‌مندان به رمان، استیون کینگ را غالبا با داستان‌هایی مانند «کری»، «درخشش» و کتاب‌های پرفروش دیگری که در ژانر وحشت قرار می‌گیرند می‌شناسند؛ اما کینگ به انواع دیگر روایت‌ها نظیر علمی-تخیلی و درام‌هایی در ژانر زندان هم دلبستگی دارد. با این‌حال او می‌گوید بیشتر از نوشتن داستان‌های جنایی لذت می‌برد که فراتر از یک داستان جنایی صرف باشند و یا به سختی بتوان حتی اسم جنایی را رویشان گذاشت.

طی یک دهه گذشته کینگ سه رمان با عناوین «سرزمین خوشی»، «بچه کلورودا» و «بعدها» نوشته که رمان «بعدی» به تازگی وارد بازار نشر شده است.

 رمان جدید کینگ اما یک رمان جنایی‌تمام‌عیار است و ممکن است یک داستان وحشت هم به شمار آید. جیمی کانکلین، شخصیت اصلی رمان به دوران کودکی خود بازگشته؛ زمانی که توسط مادر مجرد خود که نماینده یک آژانس ادبی در نیویورک است بزرگ می‌شود. همانند دیگر قهرمان‌های داستان‌های کینگ، جیمی هم قدرت‌های به‌خصوصی دارد؛ او نه تنها می‌تواند مردگان را ببیند بلکه می‌تواند سوال‌هایی هم از آن‌ها بپرسد و آن‌ها مجبور هستند که حقیقت را بگویند.

 استیون کینگ که حالا 73 ساله است ده‌ها رمان و داستان نوشته و معمولا برای نوشتن داستان‌هایش سه چهار ایده در سر دارد که غالبا نیمه‌پخته هستند. او اما هیچ‌وقت ایده‌هایش را روی کاغذ نمی‌نویسد و معتقد است اگر فکر و ایده‌ای به اندازه کافی خوب باشد بعید است که فراموش شود. ایده  رمان «بعدها» هم از یک نماینده آژانس ادبی شکل گرفت که می‌خواهد رمان ناتمام یکی از مشتری‌های خود را به هر ترتیبی که شده به پایان برساند.

دامنه علاقه‌مندی‌های کینگ شامل سیاست و رویدادهای روزمره نیز می‌شود. در سال‌های اخیر او توئیت‌هایی را خطاب به ترامپ منتشر کرده بود؛ اما حالا تردید دارد که رفتن ترامپ تاثیر چندانی روی کار او داشته باشد. او می‌‌گوید «داستان نوعی فرار از سیاست است و نه محلی برای کنکاش.»

گرچه نویسنده پرفروش امریکایی تاکنون یک داستان معروف با عنوان «ایستاده» درباره پاندمی نوشته اما او داستان دیگری نیز با همین مضمون با عنوان «تابستان‌های بیلی» آماده انتشار دارد که رویدادهای آن در سال سخت 2020 می‌گذرد.

در پایان رمان «بعدها» نوشتار جیمی، شخصیت اصلی رفته‌رفته با پیشرفت داستان و با تمرین بیشتر بهتر می‌شود. کینگ در پاسخ به سوال خبرنگار آسوشیتدپرس درباره ارزیابی نوشتار خود به عنوان یک رمان‌نویس، خود را به پرتاب‌کننده توپ کاربلد اما سالخورده تشبیه می‌کند. او می گوید «از برخی جهات بهتر شده‌ام. در دهه 40 سالگی‌ام ایده‌ها درست مثل یک عده آدم بودند که از یه اتاق در حال آتش‌سوزی در حال بیرون آمدن باشند؛ ایده‌های زیادی وجود داشت و شما نمی‌توانستید منتظر یک تایپیست بمانید و کلمات سرریز می‌کردند. اما امروز فکر می‌کنم که مردم بیشتر حواسشان به شما است. آن‌ها آماده انتقادات بیشتری هستند و شما کمی کندتر می‌شوید. می‌دانم که دارم پیر می‌شوم و کمی بیشتر باید مراقب باشم.»