«عبدالمجيد ارفعي» متخصص فرهنگ و زبان‌هاي باستاني با بيان اين مطلب به خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، گفت: «اين گل‌نوشته‌ها در سال‌هاي 1312- 1313 در دو اتاق واقع در شمال شرقي تخت‌جمشيد، توسط گروه موسسه شرقي دانشگاه شيكاگو كه در آنجا حفاري مي‌كردند، يافت شده است.»
اين زبان‌شناس خاطرنشان كرد: «اين گل‌نوشته‌ها به آمريكا برده شدند تا رمزگشايي شوند و مشخص شود كه به چه زباني نوشته شده‌اند. در سال 1937 ميلادي پس از رسيدن گل‌نوشته‌ها به آمريكا ، ابتدا يك استاد سومرشناس و سه همكار او، كه يكي از آن‌ها «جورج كامرون» بود، كار را آغاز كردند.»
وي در ادامه سخنانش افزود: «اين زبان‌شناسان دريافتند كه زبان نوشته‌ها ايلامي است. ابتدا تصور مي‌كردند كه مربوط به زمان خشايارشاه باشد؛ اما به زودي دريافتند كه در يكي از گل‌نوشته‌ها، يك‌سال كبيسه در دوره 19 ساله بوده است.»
ارفعي به دوره هخامنشيان اشاره كرد و افزود: «در تمام دوران هخامنشي تنها يك پادشاه است كه سال در زمان شهرياري او كبيسه بوده است، به همين دليل زبان‌شناسان درمي‌يابند كه گل‌نوشته‌ها متعلق به داريوش است؛ ولي هنوز اسمي از داريوش در اين گل‌نوشته‌ها نبود.»
وي گفت: «در سال 1940 ميلادي زبان‌شناسان به يك كتيبه برخورد كردند كه اسم داريوش بزرگ در آن نوشته شده بود؛ پس ترديدي نمي‌ماند كه اين گل‌نوشته‌ها متعلق به داريوش است.»
اين زبان‌شناس يادآور شد: «اين 164 گل‌نوشته با استفاده از تصاوير كتيبه‌ها و با ارايه توضيحاتي درباره تاريخ، زمان كشف و حفاري آن، زبان نوشتاري و... در قالب كتاب در دسترس پژوهشگران تاريخ و فرهنگ و زبان‌هاي باستاني قرار خواهد گرفت.»
یکشنبه ۱۱ اسفند ۱۳۸۷ - ۱۵:۲۳
نظر شما