به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، مجيد بوربور در اين‌باره گفت: تمامي اهل فن ضرورت بازآفريني داستان‌هاي شاهنامه را براي اين گروه سني مي‌دانند؛ اين كتاب همواره در طول تاريخ، مورد توجه كودكان و نوجوانان بوده است و ما تلاش داريم با استفاده از ابزار  نمايش، علاوه بر نمايش چگونگي خلق این شاهنامه، هويت فرهنگي دوچنداني را به مخاطبان كودك و نوجوان اين كتاب بدهيم.

وي افزود: شاهنامه‌ها، در طول تاريخ كتابت اين سرزمين، بيش از ساير مكتوبات مصور شده است و بیشترین و مهم‌ترین نگاره‌های ایرانی همواره مربوط به روایات و داستان‌های اين كتاب‌ها بوده است. با اين وجود، از ميان تمامي اين نسخه‌ها، شاهنامه تهماسبي، از نفیس‌ترین، زیباترین و پر ارزش‌ترین آن‌هاست.

به گفته بوربور نسخه مصور شاهنامه شاه تهماسب، از نظر تعداد نگاره‌ها و مجالس، زیبایی و شکوهمندی تصاویر و تعداد هنرمنداني كه در خلق آن مشاركت داشته‌اند، منحصر به فرد است.

وي در ادامه با اشاره به اهميت معرفي اين نسخه از شاهنامه به كودكان و نوجوانان، افزود: اين كتاب يك موزه هنري سيار است و كودكان و نوجوانان با ديدن اين كتاب با مجموعه‌اي از هنرهاي ايراني مربوط به كتابت، مانند نگارگري، تشعير، تذهيب، خطاطي، صحافي و جلدسازي آشنا مي‌شوند.

بوربور درباره مراحل توليد نمايشی عروسکی با اقتباس از نسخه مصور شاهنامه شاه تهماسب توضیح داد: از مهر ماه سال ۸۷، كار تحقيق بر روي شاهنامه و اين نسخه مصور را آغاز كرديم و از كتابي كه موزه «متروپوليتن» در سال ۱۹۷۶ میلادی، از حدود ۷۸ نگاره اين كتاب منتشر كرده بود، مجموعه ۱۱۸ نگاره‌اي كه در سال ۱۳۷۳ خورشیدی به ايران بازگردانده شد و در گنجينه موزه هنرهاي معاصر نگهداري مي‌شود و خود شاهنامه به اهتمام جلال خالقي‌مطلق، بهره برديم و مبتني بر آن نمايشنامه نوشته شد.

وي تاكيد كرد: نمايش در آغاز نگاهي به چگونگي خلق شاهنامه دارد و در ادامه به معرفي شاهنامه شاه تهماسب مي‌پردازد. اين نمايش دو زبانه است و به زبان‌هاي فارسي و انگليسي اجرا خواهد شد. در اجرای این نمایش از تكنيك‌هاي عروسک کاغذی، ماسك و سايه بهره برده‌ايم كه ساخت عروسك‌هاي آن در حال اتمام است.

به گفته بوربور اين نمايش در مؤسسه فرهنگي هنري «سيما ارغنون»، در دست توليد است.

شاهنامه شاه تهماسب که شاهنامه تهماسبي هم خوانده می‌شود، در زمان شاه اسماعیل اول (سده دهم قمری)، در کارگاه سلطنتی تبریز ساخت آن آغاز شد و پس از فوت شاه اسماعیل (۹۳۰ هجری قمری) در کارگاه‌های مورد حمایت شاه تهماسب و با حمایت او پس از ۲۰ سال به اتمام رسید.

اين شاهنامه داراي ۲۵۰ نگاره بود كه توسط شاه تهماسب در نیمه دوم سده دهم قمری با مجموعه‌ای دیگر از هدایای نفیس به سلطان سلیم دوم پادشاه عثمانی اهدا شد. مدت‌ها از این شاهنامه اطلاعی دردست نبود تا این که سرانجام در سال ۱۹۰۳ در نمایشگاه هنر اسلامی پاریس رونمایی شد.