به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، «قطاری که ایستگاه نداشت» داستان مرزهای الکی است؛ رمانی طنزآمیز از نویسنده‌ای ترکیه‌ای، درباره روستایی با یک معدن متروک و آدم‌هایی که سر چیزهای کوچک به جان هم می‌افتند. این اثر، داستانی است درباره زندگی اهالی یک روستا که تا وقتی معدنِ روستاشان بوده، کنار هم بوده‌اند اما با تعطیل‌شدن معدن، اتفاق‌های عجیبی برایشان افتاده است. یادشان رفته چه کارهایی بلد بوده‌اند، روستا را به امان خدا ول کرده‌اند و حتی الاغ‌هایشان را بازنشسته کرده‌اند؛ تا اینکه یک روز زنی میانسال با الاغش به روستا برمی‌گردد و می‌گوید «اومدم بازی کنم، با قطار اسباب‌بازی خودم.».
تا آن روز هیچ‌کدام از بچه‌های روستا یک الاغ را از نزدیک ندیده‌اند؛ اما منورخانم با الاغش آمده تا قطاری بسازد که هم قطار باشد، هم اسباب‌بازی، هم خانه و جایی برای دورهمی. این زن انگار گونه نایابی از آدم‌بزرگ‌هاست؛ زن عجبیی که آرزوهای هیجان‌انگیزی توی سرش دارد.
با اینکه مخاطب اصلی رمان‌های بهیچ آک، بچه‌ها و نوجوان‌ها هستند؛ اما شخصیت‌های این داستان، اتفاق‌هایی که برایشان می‌افتد و حال‌وهوای زندگی‌شان خیلی شبیه حال‌وهوای زندگی همه ما با هر سن‌وسالی در ایران است. لابه‌لای قصه «قطاری که ایستگاه نداشت» انگار پدربزرگ، خاله یا عمو، دوستان و همسایه‌های خودمان را می‌بینیم. سگ پیری که بعضی وقت‌ها کارهای عجیب‌وغریبی می‌کند، زنی که با آرزوهای عجیبش به خانه پدربزرگش برمی‌گردد، پسربچه‌ای که زیادی لاف می‌زند، مردی که از بازنشستگی خسته شده و قطار کوچکی که هیچ‌کس، بزرگ یا کوچک، دلش نمی‌خواهد از آن پیاده شود.
درباره نویسنده:
بهیچ اک، نویسنده کتاب «قطاری که ایستگاه نداشت»، از سرشناس‌ترین نویسندگان تُرک‌زبان است؛ نویسنده‌ای که هم مستندساز است، هم نمایش‌نامه‌نویس و هم کاریکاتوریست. او در دانشگاه معماری خوانده و شخصیت بعضی از مهندس‌های «قطاری که ایستگاه نداشت» را از روی آدم‌هایی که در دانشگاه، محیط کار، خیابان یا این‌طرف و آن‌طرف دیده نوشته است. بهیچ آک در سال ۲۰۰۲ جایزه بهترین کتاب کودک ژاپن را گرفت و در سال ۲۰۱۲ به‌خاطر داستان‌ها و تصویرسازی‌های محیطی‌اش جایزه کمک به دستاوردهای معماری ترکیه را برد.
این نویسنده و کارتونیست تُرک دوست دارد درباره آدم‌های معمولی‌ای که کارهای خارق‌العاده می‌کنند و درباره آدم‌های خارق‌العاده‌ای که کارهای معمولی می‌کنند، بنویسد. بهیچ آک در سال‌های ۲۰۱۴، ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ نامزد جایزه آسترید لیندگرن و هانس کریستین اندرسن شده و کتاب‌هایش تا امروز به ژاپنی، کره‌ای، آلمانی و چینی ترجمه شده‌اند و از پرطرفدارترین کتاب‌های ترکی ترجمه‌شده در ژاپن هستند؛ کتاب‌هایی که بچه‌ها (و البته آدم‌بزرگ‌ها) در کشورهای مختلف جهان آنها را خوانده و شخصیت‌ها و اتفاق‌های قصه‌هایشان را دوست داشته‌اند.
رمان طنز نوجوان «قطاری که ایستگاه نداشت» به قلم بهیچ آک با ترجمه کالینا رشیدپور و زهرا صنعتگران در ۱۵۲ صفحه، شمارگان هزار نسخه و به بهای ۱۲۴ هزار تومان از سوی نشر ادامه (کودک و نوجوان نشر اطراف) منتشر شده است.
نظر شما