سرویس هنر خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - مهدیه سادات نقیبی: در جهانی که وودی آلن، کارگردان افسانه‌ای، تصمیم می‌گیرد در ایران تئاتر کار کند، باید انتظار داشت که قصه‌ای متفاوت و نوآورانه شکل بگیرد. داستان «اتاق پرو» نیز از همین جنس است؛ داستانی که با تلفیق عناصر ادبیات کلاسیک و تمثیل‌های مدرن، در تئاتر ایرانی جلوه‌ای نو یافته است. کوگل ماس، پروفسور ادبیات، شخصیتی است که در داستان زندگی زناشویی ناموفقی دارد و به دنبال راهی برای فرار از روزمرگی و یافتن عشق حقیقی است. این جستجو او را به دفتر پرسکی جادوگر می‌کشاند، جایی که با گذر از زمان و ورود به دنیای کتاب مادام بوآری، به دنبال عشق واقعی‌اش می‌رود. این سفر او نه تنها در جستجوی عشق، بلکه جستجوی هویت و معنای زندگی است.
اما این روایت، تنها یک جنبه از نمایش «اتاق پرو» است. این نوانمایش که به تازگی در تالار سوره حوزه هنری روی صحنه رفت، با بهره‌گیری از هنر و زبان آیینی، غمی هزار و چهارصد ساله را بازگو می‌کند که هنوز در دل‌ها زنده است. «اتاق پرو» به قلم امیرحسین الاد پوش و مرتضی هاشمی گلپایگانی و کارگردانی امیرحسین آلادپوش، با کمک گروه سرود به سرپرستی محمدصالح میلانی، سعی دارد تا مخاطب را با چالشی جدی مواجه کند: در طول زندگانی خود، چند لباس در اتاق پروِ دنیای پیرامون عوض کرده‌ایم؟
این نمایش با مدت زمان ۹۰ دقیقه، تلاش کرد تا دیدگان مخاطب فهیم خود را به سوی مفهومی عمیق‌تر و معنوی‌تر هدایت کند. «اتاق پرو» نه تنها یک نمایش آیینی است، بلکه سفری درونی به درون انسان و پرسشی از خود درباره ماهیت و هویت است. چالشی که در نهایت، تماشاگر را وادار می‌کند تا در اتاق پروِ ذهن خود بایستد و بپرسد: آیا واقعاً لباسی که بر تن داریم، همان است که باید؟
آیا نقشی که در این زندگی ایفا می‌کنیم، همان نقشی است که برای آن خلق شده‌ایم؟ «اتاق پرو» به تماشاگر این فرصت را می‌دهد تا با پرسیدن این سوالات به عمق وجود خود سفر کند و به تامل درباره انتخاب‌هایش بپردازد. نمایش با تلفیق هنرهای آیینی و تئاتر مدرن، فضایی را ایجاد می‌کند که مخاطب نه تنها یک داستان را تماشا می‌کند، بلکه به گونه‌ای با شخصیت‌ها و موضوعات نمایش درگیر می‌شود که گویی خود در آن اتاق پرو، در حال تغییر لباس و نقش‌های زندگی است. این اثر همچنین با بهره‌گیری از نمادهای فرهنگی و تاریخی، به نوعی بازتاب دهنده‌ی بحران هویت در دنیای معاصر است. در جهانی که سرعت تغییرات و تحولات سرسام‌آور است، انسان‌ها به طور مداوم مجبور به انتخاب و بازتعریف خود هستند. این موضوع در «اتاق پرو» به شکلی زیبا و هنرمندانه به تصویر کشیده شده است، جایی که لباس‌ها و نقش‌های مختلف، نمادی از انتخاب‌ها و تصمیماتی هستند که هر فرد در طول زندگی با آن‌ها روبرو می‌شود. تیم خلاق پشت این نوانمایش، با درک عمیق از چالش‌های روانی و اجتماعی انسان معاصر، سعی کرده‌اند تا مخاطب را نه فقط به تماشای یک نمایش، بلکه به تجربه‌ی یک سفر درونی و معنوی دعوت کنند. گروه سرود به سرپرستی محمدصالح میلانی، با اجرای هماهنگ و حسی خود، به فضاسازی این تجربه کمک می‌کند و مخاطب را بیشتر در عمق این سفر غرق می‌سازد. در نهایت، «اتاق پرو» بیش از یک نمایش است؛ این اثر یک آینه است که در برابر تماشاگر قرار می‌گیرد و او را وادار می‌کند تا به خود نگاهی دوباره بیندازد و پرسش‌هایی را که شاید سال‌هاست از آن‌ها گریخته، از خود بپرسد. «اتاق پرو» فرصتی است برای توقف، برای تامل و برای بازاندیشی در مورد مسیر زندگی و هویتی که هر یک از ما در این دنیای پرشتاب برگزیده‌ایم.
نظر شما