سرویس ادبیات خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): در این گزارش به سراغ شاعرانی رفتیم که کتاب شعرشان در بخش شعر نو، نامزد دریافت جایزه شده است. مصطفی علیپور، افسانه غیاثوند و عبدالحمید انصاری‌نسب، داوران این بخش بودند و از میان ۸۰۰ کتاب در بخش شعر نو، پنج مجموعه شعر را به عنوان نامزد معرفی کردند. در این گزارش خبرنگار ایبنا، برای آشنایی مخاطبان با این شاعران، از آنها خواست یک قطعه شعر از کتاب منتخب را برای ایبنا ارسال کنند.

قطعه شعری از کتاب «آواز آن پرنده که زن بود» سروده لیلا کردبچه؛

عادت کرده‌ایم

من به چایِ تلخ اول صبح

تو به گریۀ تلخ آخر شب

من به این‌که تو هرصبح حرف‌هایت را مثل یک مرد بزنی

توبه این‌که من هرشب مثل یک زن گریه کنم

عادت کرده‌ایم

آن‌قدر که یادمان رفته‌است

شب

مثل سیاهیِ موهایمان، ناگهان می‌پَرَد

و یک روز آن‌قدر صبح می‌شود

که برای بیدار شدن

دیر است

قطعه شعری از کتاب «آن‌قدر تلخ که فراموش می‌کنی شکلات است» سروده فاطمه گیلانی؛

کاری که زندگی با من کرد

زمستان با درخت نمی‌کند

به هیچ چیز نمی‌توانم تشبیه‌اش کنم

مگر شکلات تلخ

آنقدر تلخ که فراموش می‌کنی شکلات است

زندگی است دیگر

طوری به دست و پایم پیچید

که زمستان به شاخه‌ها

و کاری که من با زندگی کردم

درخت با زمستان نمی‌کند

به هیچ چیز نمی‌تواند تشبیه‌ام کند

مگر شکلات تلخ

آنقدر شکلات که فراموش می‌کنی تلخ است

زنم دیگر

طوری گل از گلم می‌شکفد

که درخت از زیر برف‌ها

قطعه شعری از کتاب «تو رفته‌ای یا من؟» سروده محمدرضا روزبه؛

بشارت

هر لحظه بر شقیقۀ شولیدۀ زمین

غوغای پایکوبی طوفان و تندری‌ست

بر خواب‌های مخملی باغ و بیشه‌زار

طغیان و تندبار تگرگ است دم به دم

سیلابه‌ای عبوس

کابوس لحظه لحظۀ هر بذر و بوته‌ای

تا چشم کار می‌کند اینجا

بارانِ قهر و زهر

بوران زخم و زجر

کولاک دردها…

هر یک دریچه‌ای به تماشای زندگی‌ست

.....

اما در این میانۀ اسفند،

لبخند این شکوفۀ گیلاس

یا رقص آن چنار قدیمی

به سازِ باد،

فریاد یک حقیقت سبز است:

… با این‌همه، هنوز جهان، جای زندگی‌ست!

قطعه شعری از کتاب «زن آتش» سروده حسنا محمدزاده؛

الهۀ‌کلمات

غروب زخمی کوچ

پرنده‌ها به گلویم هجوم آوردند

به تکّه‌های صدایم که ریخت روی زمین

به آن‌همه آمین

که دانه‌دانه به منقار هریکی در باد

روانه شد به فراسوی ناکجاآباد

صدایِ در سرم امّا، صدای درد نبود

صدایِ نوک‌نوکِ مرغانِ دوره‌گرد نبود

صدای رویش بود

زنی بلند شد از من- زنی به‌سان گیاه-

زنی به‌سان درخت از دل زیارتگاه

گلوش: قلعۀ فریادهای تودرتو

دلش در آینه‌ای دور بسته بود به مو

فرشته‌های نگهبان آب: لب‌هایش

به فارسیّ دری حرف می‌زد و پشتو

از آستانۀ مادرخدایی آمده بود

شبیه بود به زن ایزدان، حکایت او

[نگاه می‌کردم

به جاریِ کلمات غلیظ در رگ‌هاش

به رنگ‌وبوی صداش

به چشم‌هاش که -هرچند گنگ و مبهم بود-

تناسخ همۀ حرف‌های عالَم بود

رسیده بود از آن‌سوی نیستی به حیات

صداش می‌کردند: «الهۀ کلمات»]

کتاب «ریل‌های زنگ زده» سروده فاطمه‌سادات میر دیگر نامزد بخش نو جشنواره بین المللی شعر فجر بود.

آیین اختتامیه نوزدهمین جشنواره بین‌المللی شعر فجر از ساعت ۱۵ پنجشنبه (دوم اسفند ۱۴۰۳) با حضور مسئولان فرهنگی کشور در تالار حافظ در شهر شیراز برگزار می‌شود.