به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، امیرسعید الهی از بازماندگان نسل حکیم الهی است که سال‌ها در رسته سیاسی وزارت امور خارجه و سپس در بخش سیاسی روزنامه اطلاعات کار کرده است. وی در طول زندگی مطالعاتی درباره موضوعات مورد علاقه‌اش انجام داده و تا به حال توانسته مباحثی را به صورت کتاب و مقاله منتشر کند. «نامه‌هایی از پاریس»، «جامعه و فرهنگ تایلند»، «ما و پاریس»، «اسناد و فرمان‌های تاریخی دودمان الهی»، «خاور دور در اندیشه ایرانی»، «گوشه‌هایی از تاریخ دیپلماسی ایران»، «واپسین وارث تخت و تاج قاجار» و.. از جمله کتاب‌های اوست.

امیرسعید الهی چند کتاب را برای مطالعه در تعطیلات نوروز ۱۴۰۴ در نظر گرفته که در ادامه آمده است.

- ایران و آمریکا: تاریخ یک شروع، نوشته علی شعبانی، تهران، انتشارات نگارستان اندیشه، ۱۴۰۲

در مورد تاریخ روابط سیاسی ایران و آمریکا و به خصوص چگونگی آغاز آن در سال‌های اخیر چندین منبع منتشر شده است که این کتاب یکی از آنهاست. نویسنده، کتاب را در شش فصل تنظیم کرده و در پایان نیز اسناد سیاسی و حقوقی و نیز تصاویر متعددی را قرار داده است. حجم عمده کتاب به چگونگی ارتباط آمریکایی‌ها با ایران و مقدمات شناخت مردم دو کشور از همدیگر اختصاص یافته است. فصل پنجم آن به ماموریت نخستین وزیر مختار آمریکا در ایران و فصل آخر به چگونگی اعزام نخستین وزیر مختار ایران به آمریکا می‌پردازد. بر اساس مطالب این کتاب نخستین اثر فارسی در مورد آمریکا، کتاب کشف‌الغرائب نوشته عباسقلی قدسی متخلص به بادکوبی و میرزا محرم مریض متخلص به قراباغی است که در سال ۱۸۳۰ یعنی در زمان سلطنت فتحعلی شاه قاجار نگارش یافته و در آن، از کشور آمریکا با املای «آمریقا» یاد می‌کند. نخستین رابطه دیپلماتیک میان دو کشور نیز مربوط به مذاکرات و تماس میرزا محمدخان کاردار ایران در استانبول با جرج پرکینز مارش وزیر مقیم آمریکا در آن شهر در سال ۱۸۵۰ است که به دستور امیرکبیر صورت گرفت. جالب آنکه این مذاکرات یک سال و سه ماه طول کشید و به امضای عهدنامه مودت و کشتیرانی میان دو کشور انجامید که نخستین قرارداد و توافق امضاء شده میان دو کشور است.

- وینستون چرچیل، نظامی و نویسنده و دولتمرد بریتانیایی، نوشته برندا هاوگن، ترجمه مهسا ملک مرزبان، تهران، ققنوس، ۱۳۸۹

این کتاب کم حجم که به زندگانی وینستون چرچیل سیاستمدار معروف انگلیس اختصاص یافته مراحل زندگانی او را در جنگ‌های جهانی اول و دوم و پس از آن بررسی می‌کند. جالب آنکه ولادت چرچیل در یک خانواده اشرافی انگلیسی همزمان است با نخستین تماس تلفنی میان گراهام بل و دستیارش توماس واتسون. چرچیل در ۲۲ سالگی به خدمت ارتش درآمد اما پیش از آنکه برای خدمت به هند اعزام شود، به عنوان خبرنگار جنگی روزنامه دیلی تلگراف لندن به کوبا رفت و از مبارزه کوبایی‌ها و اسپانیایی‌ها گزارش‌هایی تهیه کرد. در ۱۸۹۶ یعنی سال ترور ناصرالدین شاه برای خدمت نظامی به هندوستان اعزام شد و دو سال بعد با استفاده از مرخصی و باز هم به عنوان خبرنگار جنگی به سودان زیر سلطه انگلیس رفت و به ماجراجویی پرداخت و خطرات زیادی نیز از سرش گذشت. یکسال بعد به انگلیس بازگشت و پس از مدتی با دستمزدی کلان با سمت خبرنگار روزنامه مورنینگ پست به آفریقای جنوبی رفت تا جنگ انگلیسی‌ها با بوئرها را گزارش کند. اما در آنجا اسیر بوئرها شد و پس از چندی با بالا رفتن از دیوار از اسارت گریخت و پس از مدتی سرگردانی به کنسولگری بریتانیا پناه برد و نجات یافت و به مناسبت این فرار، از سراسر دنیا تلگرام‌های تبریک دریافت کرد. وی بعدها به پارلمان راه یافت و وارد دنیای سیاست شد و انگلیس را در جنگ جهانی دوم به پیروزی رساند.

- خط چهارم، آسیب شناسی سلطنت استبدادی در ایران، نوشته ناصرالدین صاحب الزمانی، تهران، نشر بهجت، ۱۴۰۱

نویسنده در این کتاب به تفصیل به بررسی ویژگی‌های برخی از خدمتگزاران نظام سلطنت می‌پردازد. از جمله آنها اسدالله علم، امیرعباس هویدا، فریدون هویدا، پرویز راجی و اردشیر زاهدی. ضمن آنکه نقبی هم به تاریخ ایران می‌زند و رفتار پادشاهان پیشین با خدمتگزاران خود را بررسی می‌کند و نتیجه می‌گیرد که نظام سلطنت استبدادی کارخانه تولید انبوه انسان‌های منافق است. به نظر او کارگزاران نظام سلطنت ایران در حالی که در حضور شاه از او تعریف و تمجید می کردند اما در خفا بر ضد او حرف می زدند و فکر و عملشان در خدمت به کشور هماهنگ نبود.

-پاریس، یک فرهنگ عاشقانه، به روایت ناصر فکوهی، تهران، نشر گه گاه، ۱۴۰۰.

در این کتابِ ۲۲۳ صفحه‌ای ناصر فکوهی خاطرات خود را از شهر پاریس، و مکان‌های تاریخی و گردشی و تفریحی و فرهنگی آن شرح می‌دهد. در واقع کتاب در چهار گام تنظیم شده است و در فصل‌بندی گام اول به جای واژه «فصل»، واژه «سکانس» را به کار برده است. ناصر فکوهی در بخشی با عنوان «فرهنگی عاشقانه» از مکان‌های تاریخی و شخصیت‌های ادبی و سیاسی فرانسه نام می‌برد ولی در لابه‌لای آنها از نخبگان ایرانی چون داریوش آشوری، ایران درودی، رضا دقتی، جلال ستاری، خسرو شاکری، داریوش شایگان، قطب‌الدین صادقی، عباس عطار، عباس کیارستمی، شاهرخ مسکوب و صادق هدایت، هریک در یک یا دو صفحه، یاد می‌کند.