دوشنبه ۸ فروردین ۱۳۹۰ - ۱۵:۰۰
بررسي زبان عارفان در تجربيات عرفاني و شطحيات

پژوهشگر حوزه فلسفه و عرفان با نگارش كتاب «قامت زبان در ساحت عرفان» درصدد شناسايي زباني است كه عارفان در بيان تجربه‌هاي عرفاني و شطحيات خودشان به كار مي‌گيرند.\

حجت‌الاسلام دكتر علي فلاح رفيع، نويسنده اين اثر، در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، كتابش را شامل مباحثي فلسفي درباره زبان عرفان برشمرد.

وي افزود: در اين مباحث ديدگاه‌هاي انديشمندان غربي و فلاسفه اسلامي درباره زبان به كار رفته در تجربه‌هاي عرفاني بررسي شده است. 

وي افلوطين، ژان اسكات اريژن و ‌مايستر اكهارت را برخي از انديشمندان غربي معرفي كرد كه درباره زبان عرفان در آيين اسلام و مسيحت نظراتي دارند و نظراتشان در اين كتاب گردآوري و بررسي شده‌اند.

وي مباحث اين كتاب را كوششي براي پيدا كردن راهي به منظور تقرب يافتن به زبان عارفان دانست و گفت: عارفان از تجربه‌هاي عرفاني كه ريشه در عالم غيب دارند، گزارش‌هايي را ارايه مي‌دهند.

اين نويسنده ادامه داد: اين كتاب مي‌كوشد تا طريقه فهم اين گزارش‌ها را دريابد. بر اين اساس، بررسي مي‌شود كه آيا ظرفيت‌هاي زبان معمول مي‌توانند گوياي تجربه‌هاي عرفاني باشند يا خير و اين كه عارفان در بيان اين تجربه‌ها تا چه اندازه از زبان معمول بهره مي‌گيرند.

وي با اشاره با طرح پارادوكس‌هاي عرفاني در اين اثر گفت: در زبان عرفان، گونه‌هايي از عبارات متناقض‌نما و همچنين شطحيات در نثر و شعر وجود دارند كه درك آن در زبان معمول ممكن نيست و بايد زبان به كار رفته در آنها را بررسي كرد.

به گفته فلاح‌رفيع، چاپ اين كتاب را انتشارات علمي بر عهده دارد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها

اخبار مرتبط