نويسنده حوزه دفاع مقدس در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، كتاب‌هاي تاليف‌ شده در این حوزه را آثاري در خور توجه دانست و اظهار کرد: با آن‌كه سال‌هاي زيادي از جنگ تحميلي عراق علیه ایران نگذشته است، اما آثار بسياري در زمينه دفاع مقدس منتشر شده‌اند، اما متاسفانه بخش‌ عمده‌اي از اين آثار تصويري يكسان در ذهن مخاطب پديد مي‌آورند.

بداقي درباره آن‌چه «تصوير يكسان در ذهن مخاطب» مي‌خواند توضيح داد: بايد دانست كه دفاع مقدس متعلق به يك نيرو يا يك گروه خاص نيست. هر چند گاهي نقش يك گروه پر رنگ‌تر مي‌شد. در واقع يكي از دلايل پيروزي ما در جنگ همگامي همه نيرو‌ها براي دست‌يابي به يك هدف مشترك و پيروزي كشور بود اما من معتقدم در ادبيات دفاع مقدس اين اتفاق نيفتاده است. بايد تلاش كرد كه نقش تمامي نيرو‌ها و مردم را در ادبيات دفاع مقدس نشان داد.

نويسنده كتاب «پدر بزرگ» در پاسخ به اين سوال كه «چرا بیشتر شخصيت‌هاي اصلي دفاع مقدس با ابعاد شخصيتي يكساني براي مخاطب بازنمايي مي‌شوند؟» گفت: مي‌توان افرادي را كه در دفاع مقدس به هر نحوي زحمت كشيده‌اند و در مقامي قرار گرفته‌اند كه آثاري براي آنان نگاشته مي‌شوند شاگرداني دانست كه در يك كلاس درس نشسته‌اند و از يك معلم درس آموخته‌اند؛ بنابراين روحيات و ويژگي‌هاي مشابهي دارند.

وي كه اثري در حوزه تاريخ شفاهي درباره امير «سعيد ميرداراب» را در دست تاليف دارد، بخشي ديگري از دليل اين نوع بازنمايي تكراري را مربوط به ضعف نويسندگان دانست و افزود: بيشتر نويسندگاني كه در حوزه دفاع مقدس قلم مي‌زنند، شغل ديگري دارند. در واقع آنان به نگارش آثار اين حوزه عشق مي‌ورزند و به نوعي شيفته نگارش در اين حوزه‌اند. در نتيجه مي‌توان گفت كه آنان از تمامي استعداد‌هاي خود براي نگارش اين آثار بهره نمي‌گيرند. همچنين منابع مالي خوبي براي نويسنده حوزه دفاع مقدس فراهم نيست. به نظر مي‌رسد متوليان فرهنگي بايد برای تامين مالي اين قشر بكوشند زيرا دفاع مقدس شجره‌نامه هر ايراني‌ است. در صورت تامين مالي نويسندگان اين حوزه، شاهد آثار بهتري نيز خواهيم بود.

بداقي درباره «سهم به‌كارگيري تخيل در آثار حوزه دفاع مقدس» گفت: مي‌توان گفت نويسنده‌اي كه تخيل ندارد، هنر نگارش ندارد. اگر به آثار برجسته دنيا مانند «جنگ و صلح» بنگريم، مي‌بينيم كه به‌كارگيري تخيل است كه سبب ماندگاري اين آثار شده است.

نويسنده كتاب «هزار و يك روز» نقش زنان در دفاع مقدس را بسيار مهم ارزيابي كرد و درباره به‌كارگيري احساسات لطيف آنان در داستان‌ها گفت: زمينه نگارش بانوان در حوزه دفاع مقدس بايد بيشتر فراهم شود زيرا در بخش‌هايي از داستان نمي‌توان با همان نگاه مردانه وجوه جنگ را در نظر مخاطب ترسيم كرد. نگاه زنانه بيشتر مي‌تواند در اين زمينه پاسخ‌گو باشد. من در يكي از آثارم در بيان بخشي از داستان، از احساس يكي از بانوان نويسنده بهره گرفتم و نگارش آن بخش را به او سپردم. اين كار به تلطيف اثر و ارتقاي آن كمك بسياري كرد.

وي در پاسخ به اين سوال كه «باید چه زمينه‌هايي براي تقویت نويسنده حوزه دفاع مقدس فراهم شود؟» افزود: بايد فضايي فراهم شود كه نويسندگان حوزه دفاع مقدس از تمامي گروه‌ها در آن شركت كنند و با ملاقات پيشكسوتان اين حوزه بتوانند به تبادل نظر بپردازند. تشكيل سمينار‌ها در اين زمينه ضروري است تا نقاط ضعف بررسي و برطرف شوند.
اين نويسنده حوزه دفاع مقدس، «موزه دفاع مقدس» را مكان مناسبي براي برپايي اين سمينار‌ها دانست و پيشنهاد كرد كه در اين موزه و كتابخانه تخصصي دفاع مقدس زمينه ديدار نويسندگان دفاع مقدس با يكديگر برای تبادل‌نظر و بالندگي قلم و تخيل‌شان فراهم شود.