گلشیری در گفت‌و‌گو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) افزود: یوسف علیخانی که سرپرستی این مجموعه را به عهده دارد از من خواست آن‌را انتخاب کنم و چون علاقه خاصی به مولوی دارم، «فیه مافیه» را برای بازنویسی انتخاب کردم.

وی درباره اين اثر اظهار داشت: «فيه مافيه» مجموعه‌اي از تقريرات عارفانه مولوي است در مجالسي كه با حضور دوستان و مریدان او برگزار مي‌شده و هیچ فصل‌بندی مشخص و منظمی ندارد و گاهی مثلا مبحثی با سوالی که یکی از حاضران می‌پرسیده، شروع می‌شده. مولوي در اين تقريرات به عرفان، دین، اخلاق، سیاست و ساير مباحث پرداخته است.

اين نويسنده درباره نحوه بازنویسی‌اش از این اثر ادامه داد: در اين کتاب با حکایت‌هایی روبرو هستیم که گاهی یکی دو خط بیش‌تر نیستند و من باید تمام آنها را به داستان تبدیل می‌کردم که البته احتیاج به شخصیت‌پردازی و فضاسازی داشت و بي‌شک تخیل نویسنده هم نقش بسزايي در اين ميان ايفا مي‌كرد. با طي اين روند تقریبا تمام حکایت‌ها به داستان‌های سه چهار صفحه‌ای تبدیل شد.

وي اظهار داشت: در گذشته روی افسانه‌ها کار کرده بودم و تجربه زیادی در این زمینه داشتم که در اینجا خیلی کمکم کرد. همین‌طور تحلیل و تلخیص «سمک عیار» را برای کودکان پیش از این برای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان انجام داده بودم که آن هم تجربه خوبی برای انجام دادن این کار بود.

گلشيري درباره نحوه تحلیل و تلخيص «سمک عیار» كه پيش‌تر انجام داده بود توضیح داد: حدود 60 صفحه ابتدایی این اثر تحلیل داستان است و در بخشی هم مقایسه این اثر با داستان مدرن «وداع با اسلحه» ارنست همینگوی. بقیه کتاب هم خلاصه داستان را به زبان امروز و البته با ذکر شخصیت‌ها و نقش هر يك از آن‌ها در داستان شامل مي‌شود.

وي تصریح کرد: اینها باعث شد از زبان مناسبی برای بازنویسی این اثر برای نوجوانان استفاده کنم، اما کار دشوار، همان‌طور که گفتم، شخصیت‌پردازی و فضاسازی از حکایت‌های کوتاهی بود که گاهی یک یا دو خط بیش‌تر نبودند. برای این کار باید شخصیت‌های فرعی وارد داستان می‌شد و فضاها بر اساس همان چیزی که در آن دو خط وجود داشت، پرداخته می‌شد و در نهایت باید فضای اصلی حفظ می‌شد. اين امر کار را تا حدودی دشوار می‌کرد.

اين نويسنده در توضيح بيش‌تر ادامه داد: برای بازنویسی حکایت‌هایی که جنبه تاريخي و واقعي داشتند و یا از داستان‌های کهن گرفته شده بودند مثل «لیلی و مجنون»، خود آثار و یا جنبه‌های تاریخی را در نظر گرفتم و شخصیت‌پردازی و فضاسازی بر همان اساس انجام شد.

وي درباره ارزش بازنويسي آثار كلاسيك تاكيد كرد: بازنويسي اين آثار در هر زمان و برای هر نسلي مي‌تواند انجام شود. اگر خیلی جدی و با نگاهی مدرن با اين آثار برخورد مي‌شد، قطعا آثار بسیاری در میان آن‌ها وجود دارد که قابليت تبديل به رمان و يا حتي فيلم را دارند.

گلشيري يادآور شد: من بارها زماني كه مشغول بازنويسي داستان «سمك عيار» بودم، به این قضیه فکر می‌کردم که چرا هيچ كارگردان و فيلم‌نامه‌نويسي از روی چنین اثر بزرگی فیلم‌نامه‌اي نمي‌نويسد و يا فيلمي نمي‌سازد. فیلمی که اگر خوب ساخته شود، قطعا بسیار غنی‌تر از فیلمی نظیر گلادیاتور خواهد بود. سمک عیار پر از قصه است. هر صفحه‌اش برای خودش قصه‌ای دارد. مطمئن هستم اگر این کتاب به جایی در غرب تعلق داشت، صدها کارگردان سراغش رفته بودند.

وي در پايان درباره اهميت بازنويسي آثار كلاسيك در قالب داستان براي نوجوانان گفت: براي نسل نوجوان ما برقراري ارتباط با قصه راحت‌تر است. از سوي ديگر بازنويسي اين آثار به نوجوانان كمك مي‌كند علاوه بر آشنايي با آثار كلاسيك و نويسندگان‌ آن‌ها، با نويسندگان معاصر هم آشنا شوند.

سیامک گلشیری در سال ۱۳۴۷ در اصفهان متولد شده و تحصیلاتش را تا سطح کارشناسی ارشد زبان و ادبیات آلمانی ادامه داده است.
وي فعالیت ادبی‌اش را به طور جدی از سال ۱۳۷۱ آغاز کرد.

از جمله آثار تاليفي او مي‌توان به مجموعه داستان‌هاي «از عشق و مرگ»، «با لبان بسته»، «همسران»، «عنکبوت» و «من عاشق آدمهای پولدارم» و رمان‌هاي «كابوس»، «شب طولاني»، «مهماني تلخ»، «نفرين شدگان»، «چهره پنهان عشق» و«تهران، کوچه اشباح» اشاره كرد.

آثار ترجمه گلشيري شامل «اندوه عیسی(مجموعه هفده داستان و یک نمایشنامه)» نوشته ولفگانگ برشرت، «ميراث» و «نان‌ آن سال‌ها» نوشته هانريش بل، «نان مقدس» نوشته هانس بندر، « چاپلین (زندگی و آثار چارلی چاپلین)»، «زیباترین افسانه‌های جهان(همراه با علی عبداللهی)» و «چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد(نمایشنامه)» نوشته ادوارد آلبی مي‌شود.

او همچنين در زمينه ادبيات كودك و نوجوان فعاليت‌هاي داشته كه از جمله مي‌توان «سمک عیار(تحلیل و تلخیص سمک عیار)» و ترجمه «قصه دیگچه و ملاقه» (یک داستان) نوشته میشائیل انده را نام برد.