محمود افتخارزاده، مترجم اين اثر، در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، ترجمه اين كتاب دشوار را لطف و عنايت الهي دانست و گفت: در صورت نبود عنايات الهي، برگردان اين متن بسيار عميق، از عهده من خارج بود.

اين كتاب شامل مكاشفات و شطحيات اين عارف ايراني شيعي است كه توسط نوه او گردآوري شده‌اند. به گفته مترجم، شطحيات در لحظاتي كه عارفان داراي وجد و حال و تحولات عرفاني‌اند، بر زبان آورده مي‌شوند.

وي نسخه اصلي اين اثر را حاصل كار مرحوم «آلبري» كتابدار كتابخانه كمبريج دانست كه در سال 1940 با استفاده از هفت نسخه خطي، آن را احيا و منتشر كرد. اين ترجمه نيز از روي همين نسخه به عمل آمده است.

به گفته افتخارزاده،‌ اين اثر از ناب‌ترين تجربيات عرفاني است كه در ادبيات كشورمان بر جاي مانده. در مقدمه كتاب، عرفان ابوعبدالله محمدبن عبدالله تسرّي به روشني شرح داده شده است.

اين كتاب از سوي انتشارات جاني در دست چاپ است.