به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، اين كتاب دربرگيرنده نوشته‌هاي نيما يوشيج از تيرماه 1329 تا آذر 1338 است. 

رضايي‌نيا، اين يادداشت‌ها را تبصره‌اي قاطع و انكار ناپذير بر تمام شعرها و نوشته‌هاي پيشين نيما دانسته است كه در روشن ساختن نقاط تاريك و زواياي مبهم آثار او، كارساز خواهند بود. وي حتي اين احتمال را در نظر گرفته است كه با اين يادداشت‌ها، بتوان دست به كار تصحيح آثار نيما شد. 

رضايي‌نيا در آغاز اين كتاب نوشته است: غربت تقدير مشترك شاعران است، اما نيما از غريب‌ترين شاعران قرن ماست؛ آيينه‌دار غربت‌ها و غرابت‌هاي بي‌انقطاع تا پايان عمر، نه تنها در شعر، در زندگي رازگونش، نيز، كه سرشار از آوارگي و تلخي و تنهايي و شگفتي‌هاست. 

در بخشي از يادداشت‌هاي نيما در صفحات 35 و 36 اين كتاب مي‌خوانيم: 

من با فساد و محيط بد هم آغوش شده‌ام... انواع و اقسام خودم را تسلي مي‌دهم، بردباري مي‌كنم، ولي كارد به استخوانم مي‌رسد و هيچ كس نمي‌داند. هيچ كس نمي‌داند چرا فعاليت در انتشار كارهاي خود ندارم. روح من به قدري از زندگي داخلي من آزرده است و اساسا روح من به قدري كثيف مي‌شود كه از خودم بيزار مي‌مانم. من در خودم، در زندگاني خودم دارم رو به تحليل مي‌روم و هيچ كس نمي‌داند. نمي‌توانم بگويم. 

وي در ادامه نوشته است: ...خوره مرا خورده است. من در گودالي كه خوره در گوشت تن من به وجود آورده است تاب مي‌خورم. هيچ كس نمي داند نوشتن و عوض كردن ادبيات فارسي با اين جور زندگي براي من چه اعجازي است. 

«يادداشت‌هاي روزانه نيما» به اهتمام عبدالرضا رضايي‌نيا، توسط انتشارات سوره مهر حوزه هنري سازمان تبليغات اسلامي، در شمارگان 2200 نسخه و با قيمت 1250 تومان در سال جاري به چاپ رسيده است.