به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتاب «نامه‌ای در باب انسان گرایی» اثر مارتین هایدگر با ترجمه ابراهیم علی پور است که در پژوهشکده فلسفه و کلام اسلامی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تهیه و به همت نشر این پژوهشگاه در ۱۳۸ صفحه به چاپ رسید.
نامه‌ای در باب انسان گرایی نوشته‌ای است از مارتین هایدگر، فیلسوف بلند آوازه آلمانی که آن را در پاسخ به پرسش‌های فیلسوف فرانسوی، ژان بوفره نگاشته است.
هایدگر در این رساله در تقابل با روش فلسفه ورزی در ما بعدالطبیعه غربی، همگان را به تفکری از جنس دیگر به سرشت انسان واداشت. نکته اصلی طرح هایدگر در نامه‌ای در باب انسان گرایی، در دسترس قرار دادن ساحتی از انسان است که پیش از هر چیز ما را قادر می‌سازد "آنچه هست" را بفهمیم، ساحتی که در واقع خودش بنیاد خودش را قوام می‌بخشد.
این کتاب در سه بخش تالیف شده است. بخش اول با عنوان رابطه انسان و هستی از نگاه مارتین هایدگر به بررسی رابطه هستی و انسان شامل نقش انسان در فهم هستی، نقش هستی در فهم انسان، ویژگی‌های خاص هستی انسانی و انسان، نگهبان هستی پرداخته، عوامل اصلی تقرب انسان به هستی (تفکر و زبان) را شرح داده و موانع تقرب انسان به هستی از جمله سطحی نگری و غفلت از هستی، ابزار گرایی و متافیزیک را به رشته تحریر درآورده است.
بخش دوم از این کتاب به مقدمه مترجم انگلیسی اختصاص دارد. نامه‌ای در باب انسان گرایی سومین و آخرین بخش از این کتاب را تشکیل می‌دهد.
نظر شما