پژوهشگر تاريخ ايران باستان از ترجمه كتيبه كهن و تاريخي بيستون داريوش از متن اشميت خبر داد كه از دورهاي متأخر بهشمار ميرود و ميتواند منبعي ارزشمند براي تاريخپژوهان باشد.\
كارشناس موضوعسازي كتابخانه ملي ايران خاطرنشان كرد: «متون اين كتيبهها را سه نفر با نامهاي «شارپ»، «كنت» و «اشميت» ترجمه كردهاند ولي كار اشميت از آن دو نفر متأخرتر و جديدتر بهشمار ميآيد.»
مترجم «فرهنگ نمادهاي سنتي» يادآور شد: «اين متن براي نخستينبار در ايران ترجمه ميشود و جزو منابع درسي رشته زبانهاي باستاني دوره دكتري است و دستاوردهاي جديدي را مطرح ميكند.»
اين محقق و پژوهشگر خاطرنشان كرد: «اين ترجمه جزو آخرين كارهايي است كه بر كتيبه داريوش انجام شده است و ميتواند منبعي ارزشمند براي پژوهشگران فرهنگ و زبانهاي باستاني باشد.»
مولف «فرهنگ الفبايى، موضوعى اساطير ايران باستان» يادآور شد: «در اين كتاب درباره تاريخچه مطالعات اين كتيبه كه نخستينبار چه كسي آن را مشاهده و از آن كپيبرداري كرده آمده است.»
وي افزود: «همچنين مشكلات خواندن واژههاي اين كتيبه در اين كتاب مطرح شده كه محققان زبانهاي باستاني چه سختيهايي را پشت سر گذاشتهاند تا توانستهاند اين كتيبه را بخوانند.»
مولف «كشاكشهاي مانوي، مزدكي در ايران عهد ساساني» گفت: «اين ترجمه به زبان ساده است و هر كسي ميتواند متن آنرا مطالعه كند ولي در يك بخش به آوانويسي، حرفنويسي و توضيحات زبانشناختي ميپردازد كه تنها اهل فن و متخصصان ميتوانند آنرا دريابند.»
وي در پايان سخنانش به زبان اصلي اين متن اشاره كرد و گفت: «زبان اصلي اين متن انگليسي است و ميتواند به عنوان منبعي تاريخي مورد استفاده تاريخپژوهان قرار گيرد.»
به گفته اين پژوهشگر و محقق، ترجمه اين كتاب به كوشش نشر فرهنگ نو منتشر خواهد شد.
نظر شما